بازنگری در دروس مهندسی دریا: ضرورتی اجتناب‌ناپذیر

ارزیابی کم و کیف سیلابس‌های دروس مهندسی دریا در دو گرایش کشتی‌سازی و مکانیک کشتی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا و نیز ارزیابی نحوه تدریس و کم و کیف برگزاری کارگاه‌ها و آزمایشگاه‌های مرتبط در دانشکده‌ها یا دانشگاه‌های دریایی ایران به‌علاوه ارزیابی رضایت‌مندی دانشجویان از تحصیل در این رشته‌ها و نیز سنجش کم و کیف عناوین و محتوای پایان‌نامه‌ها، توسط کار گروهی مستقل و خبره برای بازه‌های زمانی ۲ ساله، و اطلاع رسانی عمومی از نتایج این ارزیابی‌ها در قالب تهیه و انتشار گزارش هایی شفاف و جامع، یکی از نیازهای اساسی برای توسعه صنعت دریایی کشور بوده و خواهد بود.

چراکه مدرسین، مسئولین، کارکنان و دانشجویان این دانشکده‌ها یا دانشگاه‌ها، بخشی از ذینفعان صنعت دریایی کشور به شمار می‌آیند و نقش و وظیفه مهمی را در توسعه این صنعت داشته و خواهند داشت. نقش و وظیفه‌ای که می‌بایست در تمامی سیاست‌ها و برنامه های توسعه ای مربوط به این صنعت در گستره ملی و بین المللی به آن توجه داشت.

فلذا آگاهی از وضعیت موجود این دانشگاه‌ها از منظر ۵ مورد ذکر شده در پارگراف ابتدایی در قالب گزارشی جامع و دقیق و انتشار عمومی آن، سبب خواهد شد تا

۱- توجه و اشتیاق به این رشته ها بین دانش آموزان بیشتر گردد و آگاهی مردم سراسر کشور از پتانسیل های موجود این صنعت فزونی یابد.

۲- هم افزایی بین اعضا جامعه دریایی کشور به منظور بازبینی و اصلاح رویه ها، روش های تدریس، شاخص های انتخاب مدرسین، عناوین رشته ها و سیلابس ها شکل بگیرد که این مهم خود از پیش نیازهای تقویت ارتباط دانشگاه و صنعت و بالطبع توسعه این صنعت است

۳- تقویت ارتباط بین دانشگاه و صنعت از طریق انتقال دانش موجود در صنعت به دانشجویان را شاهد باشیم، به این معنا که مدرسینی نیز از دل صنعت وارد دانشگاه ها یا دانشکده های دریایی شوند و نه اینکه فقط مدرسین در قالب طرح هایی وارد صنعت شوند.

۴- مدرسین و مسئولین فعلی دانشکده ها با نگاهی واقع بینانه، سیاست‌گذاری و برنامه ریزی نمایند.

۵- عناوین و محتوای پایان نامه ها در راستای رفع دغدغه های ذینفعان شاغل در صنعت تهیه شود.

۶- هم افزایی و مشارکت در خصوص تدوین طرح راهبردی برای بازه های زمانی ۴ ساله بین مدرسین دانشکده های دریایی و دیگر ذینفعان را برای نظام آموزشی شاهد باشیم

۷- نهاد سازی های هوشمندانه توسط بخش خصوصی واقعی به منظور افزایش مهارت و دانش فارغ التحصیلان تا پیش از ورود به بازار کار شکل بگیرد، نهادها و مراکزی که نه تنها حلقه اتصال بین مراکز آکادمیک و صنعت یا بازار خواهند بود بلکه در قالب برگزاری دوره های آموزشی در حین خدمت دانش پایه، نقش مهمی را در توسعه و اشتغالزایی دانش آموختگان جدید خواهند داشت.

در پایان باید گفت؛ ادامه روند کنونی به نفع هیچ یک از ذینفعان صنعت دریایی ایران نیست از جمله دانشجویان و مدرسین دانشکده ها و دانشگاه های دریایی