صنعت حمل و نقل آنلاین: بر اساس پیش بینی سازمان های اقتصادی تا سال 2020 یعنی تنها تا سه سال دیگر صنعت گردشگری از نظر درآمدزایی در کنار صنعت نفت که در حال حاضر پردرآمدترین صنعت دنیاست، قرار می گیرد. بر این اساس نیاز کشورها به نفت برای پیشبرد برنامه های کلان خود به صفر نزدیک می شود و آنها می‌توانند از صنعت گردشگری به عنوان صنعت جایگزین بهره مند شوند. از این رو در سال‌های گذشته کشورهای بسیاری راه ارتقاء و توسعه صنعت گردشگری را در پیش گرفته اند و این موضوع را در صدر اهداف اقتصادی و سیاسی و اجتماعی خود قرار داده اند. در این راه معمولا دولت ها نقش محوری برعهده دارند و سعی می‌کنند با فراهم آوردن زیرساخت‌ها و از میان برداشتن موانع راه پیشرفت صنعت گردشگری را در کشورهایشان هموارتر سازند.
دولت‌ها اگرچه محور تحولات در عرصه گردشگری هستند، اما هیچ گاه کار اصلی را انجام نمی دهند. آنها بر صندلی کارگردانی می‌نشینند و این سرمایه گذاران بخش خصوصی هستند که نقش تعیین کننده را ایفا می‌کنند تا چرخ صنعت گردشگردی در کشورها به حرکت در آید. اگرچه حرکت این چرخ بدون حمایت دستگاه اجرایی و دستگاه قانونگذار ممکن نخواهد بود.
مشکلاتی چون تغییر مدیریت، سیاسی شدن، تحریم ها و ایران هراسی در سال های گذشته باعث شده بود صنعت گردشگری در ایران حال و روز خوبی نداشته باشد و به همین دلیل سرمایه گذاران علاقه ای به سرمایه گذاری در صنعت رو به رشد گردشگری ایران نداشته باشند. اگرچه نباید از موانعی چون مالیات در این بی رغبتی چشم پوشی کرد. اما پس از امضای برجام و برداشته شدن بسیاری از تحریم ها از سوی برخی کشورها و به خصوص کشورهای اروپایی فصل جدیدی از صنعت گردشگری در ایران آغاز شد.
کشورهایی که سال ها ایران را به عنوان یک مقصد گردشگری ناامن معرفی کرده بودند، پس از برجام گردشگران را تشویق کردند تا ایران را به عنوان یک کشور امن و پر از جاذبه های گردشگری انتخاب کنند و از سفر به شهرهای ایران لذت ببرند. پس از گذشت چند ماه تعداد گردشگران خارجی که قصد ورود به ایران داشتند، بیشتر و در مقابل، کمبودها در این عرصه بیش از پیش نمایان شد. درست همین جا بود که نیاز به سرمایه گذاری در صنعت گردشگری احساس شد.