به گزارش خبرنگار ما، دکتر محمدحسین ادیب اقتصاددان، در تازهترین تحلیل خود از نقش افزایش نرخ ارز در اقتصاد ایران، تأکید کرد: «افزایش نرخ ارز، به معنای قفل شدن ثروت شش میلیون ایرانی خارج از کشور است.» به گفته او، این وضعیت هرچند برای بخشی از جامعه ناخوشایند است، اما از فروپاشی سیستماتیک اقتصاد جلوگیری کرده و مانع انتقال گسترده داراییها به خارج از کشور شده است.
ادیب با بیان اینکه نرخ ارز امروز فراتر از یک ابزار مبادله و خرید کالاهای خارجی عمل میکند، افزود: «این نرخ به ابزاری برای سیاستگذاری اقتصادی بدل شده است؛ ابزاری که بازیگران ناکارآمد را از بازار حذف میکند و بستر بازسازی بازار کار و تولید داخلی را فراهم میسازد.»
او در ادامه به حضور نزدیک به چهار میلیون نیروی کار خارجی در ایران اشاره کرد و توضیح داد: «افزایش نرخ ارز موجب میشود ارسال درآمد این افراد به کشورهای خود غیراقتصادی باشد؛ در نتیجه یا درآمد خود را در داخل خرج میکنند که به ایجاد فرصتهای شغلی جدید منجر خواهد شد، یا کشور را ترک میکنند و جای خالی آنان برای نیروی کار ایرانی باز میشود.»
این اقتصاددان روند کنونی را به «حراجی معکوس» تشبیه کرد و گفت: «در ایران نرخ ارز تعیین میکند که هر کس بهرهوری پایینتری نسبت به استاندارد جهانی داشته باشد، از بازار حذف میشود. این فرایند اگرچه دشوار و دردناک است، اما لازمه بازسازی اقتصاد کشور به شمار میرود.»
ادیب تأکید کرد که مشکل اصلی اقتصاد ایران نه در سیاستهای بانک مرکزی، بلکه در مدل کسبوکار بنگاهها نهفته است. به گفته او، «دلار بحران بانک مرکزی نیست، بلکه بحران بنگاههایی است که کسبوکار خود را بر پایه نوسان ارز بنا کردهاند.»
وی خاطرنشان کرد که دوران گذشته اقتصاد ایران، که با واردات و سوداگری ارزی تعریف میشد، دیگر بازنخواهد گشت. او تصریح کرد: «گشایش اقتصادی امروز به معنای ورود به عصر جدیدی است؛ عصری مبتنی بر تولید، نوآوری و رقابت جهانی. نرخ ارز پیام روشنی دارد: اگر بهرهوری نداشته باشی، جایی در بازار آینده نخواهی داشت.»
این تحلیل نشان میدهد که نقش نرخ ارز در اقتصاد ایران تغییر ماهوی یافته است. ثبات آن، در عین محدود کردن برخی اقشار و سرمایهها، بستری برای حرکت به سمت اقتصاد مولد، کاهش اتکا به واردات، تقویت نیروی کار داخلی و ارتقای بهرهوری ایجاد کرده است.