پیمان اسراری، دبیر انجمن شرکت‌های سراسری و بزرگ مقیاس کشور، اعلام کرد که ۴۷ شرکت بزرگ مقیاس هوشمند در ایران اکنون ۲۵ تا ۳۰ درصد از حمل کالاهای استراتژیک کشور را برعهده دارند و نقش مهمی در بحران‌هایی مانند اعتصاب رانندگان و جنگ ۱۲ روزه ایفا کرده‌اند.
به گفته او، این شرکت‌ها با سرمایه‌گذاری‌های سنگین ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ میلیارد تومانی و داشتن حداقل ۱۰۰ دستگاه ناوگان ملکی، بخش بزرگی از جابجایی گندم، کود شیمیایی، نهاده‌های کشاورزی و مواد غذایی را مدیریت می‌کنند. در مجموع، ۲۰ هزار دستگاه ناوگان ملکی تحت مدیریت این شرکت‌هاست که بخش مهمی از زیرساخت حمل‌ونقل کشور را تشکیل می‌دهد.
چالش بخشنامه جدید
اسراری با انتقاد از بخشنامه اخیر سازمان راهداری که صدور بارنامه را محدود به چهار برابر ناوگان ملکی کرده، این اقدام را «غیرقانونی و ضد امنیت غذایی» دانست. او گفت این محدودیت باعث توقف عملیات و بی‌ثباتی بازار می‌شود و خواستار تدوین نظامنامه نظارتی به جای محدودیت‌های دست‌وپاگیر شد.
تحول دیجیتال در بزرگ مقیاس‌ها
به گفته اسراری، هوش مصنوعی در مدیریت بازارگاه‌های الکترونیکی شرکت‌های بزرگ مقیاس به‌کار گرفته شده و برخی شرکت‌ها از آن برای اولویت‌بندی بار، مدیریت راننده و برنامه‌ریزی مسیر استفاده می‌کنند. او پیش‌بینی کرد که در آینده نزدیک، چند بازارگاه الکترونیکی بزرگ، نقش «اسنپ بار» حمل‌ونقل سنگین کشور را ایفا کنند.
برنامه‌های آموزشی نیز در دستور کار است و قرار است در سال ۱۴۰۴ دوره‌های تخصصی برای رانندگان، متصدیان و فعالان بازارگاه برگزار شود.
نوسازی ناوگان بدون حمایت دولت
اسراری با اشاره به فرسودگی ۵۳۰ هزار خودروی فعال در حمل‌ونقل کشور، گفت سازمان راهداری برنامه‌ای جدی برای نوسازی ناوگان ندارد و شرکت‌ها ناچارند با منابع داخلی و لیزینگ‌های گران (تا ۴۳ درصد) ناوگان خود را به‌روز کنند. به گفته او، برخی شرکت‌ها مانند خلیج فارس و بوتانران اخیراً ده‌ها دستگاه جدید خریداری کرده‌اند، اما این مسیر بدون حمایت دولتی دشوار است.
مسئله سوخت دو نرخی
او با مخالفت نسبت به افزایش ناگهانی قیمت سوخت به ۲۸ هزار تومان، هشدار داد که چنین اقدامی فشار مضاعفی بر رانندگان و تولیدکنندگان وارد کرده و قیمت کالا را تا سه برابر افزایش می‌دهد. اسراری راهکار را نوسازی ناوگان، بهینه‌سازی مصرف، مدیریت پیمایش و مهار قاچاق سوخت پیش از هر تغییر قیمتی دانست.
نگاه به آینده
اسراری تأکید کرد که هدف شرکت‌های بزرگ مقیاس، حذف رانندگان نیست، بلکه شناسنامه‌دار کردن آنها و ارائه خدمات بهتر است. او مدل شرکت‌محور را الگوی رایج جهانی و راه‌حل ایمنی، بهره‌وری و امنیت ملی دانست و خواستار گذار از حمل‌ونقل سنتی به سیستم هوشمند و الکترونیکی شد.
