معاون دفتر ترانزیت و حمل‌ونقل بین‌المللی سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای با اشاره به موضوعاتی که در خصوص تاثیر متقابل بندر چابهار و گوادر مطرح می‌شود، در یکی از شبکه های اجتماعی گفت: متاسفانه بحث توسعه بندر گوادر پاکستان بیش از یک دهه است که نقل محافل سیاسی، اقتصادی، حمل‌و‌نقلی کشور بوده و به نظر می‌رسد تمامی هم ندارد.
جعفر جمیلی گفت:سوال اساسی آن است که در این یک دهه که پاکستان با همکاری و سرمایه‌گذاری چین درحال توسعه بندر گوادر و کریدور سی پک بوده، ما چه اقداماتی برای استفاده از همین میزان ظرفیت بالفعل چابهار و جلب و هدایت بار به این بندر کرده‌ایم؟! جواب کاملاً روشن است. تقریباً هیچ کار!
در این زمینه فقط توسعه زیرساخت بدون رویکرد بازرگانی و بازاریابی انجام شده است درواقع به نوعی می‌شود گفت توسعه زیرساخت بدون بررسی دقیق تقاضای داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی!…
ایران باید با ترکیه، کشورهای آسیای مرکزی و افغانستان یک اتحاد استراتژیک در جهت احیای جاده ابریشم برقرار کند.
وی با بیان این‌که مهم‌ترین ضعف راه‌آهن ما در اتصال‌های برون مرزی از جمله هرات، آسیای مرکزی، آستارا – جمهوری آذربایجان و شلمچه – عراق است، خاطرنشان کرده است: باید سریع‌تر به این نقاط در کشورهای همسایه متصل شویم.
این کاربر همچنین یادآور شده است: با ایجاد راه‌آهن قزوین – رشت – آستارا می‌توانیم چهار کریدور اتصالی به اروپا شامل تبریز – ترکیه، رشت – جمهوری آذربایجان – روسیه – هلسینکی، آستارا – آذربایجان – گرجستان – بندر پوتی و کشورهای شرق اروپا مانند رومانی و شلمچه- عراق – بندر لاذقیه سوریه و بنادر ایتالیا یا هر کشور مدیترانه‌ای است که البته راه‌آهن خسروی و یا مهاباد به سلیمانیه هم می‌تواند نقطه اتصال باشد.
به نوشته این کاربر موقعیت ژئوپلتیک ایران گزینه‌های زیادی پیش روی کشورمان قرار می‌دهد اما برای این‌که بحران‌ها ما را تحت تاثیر قرار ندهد باید همه این کریدورها را همزمان توسعه دهیم تا ترانزیت پایدار و نقطه ثقل ترانزیت خاورمیانه و آسیا باشیم.
وی با بیان این‌که باید سهم ترانزیت زمینی و هوایی و ریلی خود را از امارات، ترکیه، روسیه و پاکستان پس بگیریم، افزوده است: وزارت راه و شهرسازی در آینده از وزارت نفت هم مهمتر خواهد شد چون آینده اقتصادی ایران وابسته به وزارت راه و گسترش ترانزیت و درآمدهای آن است.
