قانون گریزی ، بحران  بزرگ ترافیک شهر ها و جاده ها

صنعت حمل و نقل آنلاین: در گذشته  های دور  به دو دلیل مسیر های حرکت نیاز به خط کشی نداشت اول این که مردم  پیاده بودند دوم این که  هزینه خط کشی بسیار گران بود.اما وقتی خودرو اختراع شد و آمار آن روز به روز افزایش یافت ، متولیان حمل و نقل احساس کردند که بدون جداسازی مسیر حرکت  خودرو ها ،  رانندگی ایمن امکان پذیر نخواهد بود.از این رو ، خط کشی خیابان ها و جاده ها  از ارکان اصلی مقررات و ایمنی ترافیک شده است .  با توجه به نوع و کیفیت رنگ ، هر متر خط کشی بین  4000-1200 تومان  هزینه دارد. بنابراین برای خط کشی  معابر شهر ها و جاده های کشور سالیانه می بایستی میلیارد ها تومان هزینه شود.

گر چه غالب  رانندگان  وسایل نقلیه موتوری  در راه های برون شهری ،  رانندگی بین دوخط را رعایت می کنند اما برای  رعایت قانون خط کشی در خیابان ها و بزرگ  راه های  شهری ، موانع بسیار است و رانندگان وسایل نقلیه موتوری با عبور  از روی خط کشی ها باعث از بین رفتن آنها می شوند و شاید نمی دانند  که برای  احیا دو باره   خط کشی  ها باید  هزینه سنگینی را از جیب خود به پردازند.

همه ما بارها  رانندگی  در خیابان ها و جاده های  بدون خط کشی را تجربه کرده ایم و می دانیم که رانندگی در جاده های بدون خط کشی چقدر نا امن است. بنابراین باید این اصل را به پذیریم که  خط کشی ها و علایم  جاده ها  و  خیابان های شهر برای   ایمنی ، روان سازی حرکت خودرو ها   ، کاهش فشردگی ترافیک  و جلوگیری از تصادفات انجام می گیرد . رانندگی بین خطوط هم یکی از مقررات راهنمایی و رانندگی است که با رعایت آن  می توانیم ایمنی حرکت خودرو را تضمین کنیم.

حرکت بین دو خط مزایایی دارد که کمتر به آن توجه می شود . وقتی در شروع رانندگی ،  مسیر حرکت خود را مشخص می کنیم یعنی حریمی را انتخاب کرده ایم که دیگران تا انتهای آن نمی توانند  مزاحم ما شوند و قانون هم  از ما حمایت می کند. اگر تصادفی اتفاق بیفتد  مقصر کسی است که به حریم ما ورود کرده است. اطمینان در رانندگی یکی دیگر از نکات مثبت حرکت بین دو خط است چون انتظار نداریم که دیگر رانندگان عکس این روش رانندگی کنند. در این حالت ، حرکت خودرو ها مثل جریان آب رودخانه است. اگر مانعی سر راه آنها نباشد جریان آب  ادامه خواهد یافت.

خیابان و یا بزرگ راهی که سه مسیرحرکت دارد و مسیر های  سمت  راست ، چپ و مستقیم آن با پیکان  مشخص شده است نشان از این است  که ما باید  در ورود به خیابان  و یا بزرگ راه یکی از مسیر های حرکت  را برای رسیدن به مقصد نهایی انتخاب و در طول مدت رانندگی انحراف به چپ و راست نداشته باشیم مگر این که  مقصد ما تغییر کند  ویاحادثه ای رخ داده باشد که با روشن کردن چراغ راهنما و با احتیاط تغییر مسیر را انجام  می دهیم. در تصویر زیر  نمای  زیبایی از حرکت خودرو ها در سه یا چهارخط موازی ، آن هم با رعایت فاصله و گاهی با حداقل سرعت  مشاهده می شود . راننده پشت سر تصور نمی کند که راننده حلو مرتکب خطایی شود. این نظم در جاده ها هم وجود دارد .با رعایت نظام حرکت بین دو خط و رعایت فاصله ، رانندگی ایمن و بی خطری خواهیم داشت.  چون همه با رعایت این اصل  ، ایمنی خود و دیگران  را تضمین می کنند ومهم تر این که به رانندگی همدیگر ایمان و اعتقاد کامل دارند.

 

رانندگی در همه  شهر های ایران همراه با تنش ، فشار ، پرخاشگری و قانون گریزی  است  و باید مراقب باشی که از پست سر یا طرفین  مورد حمله رانندگان  ویا اصابت خودرو های دیگر قرار نگیری. متاسفانه گروهی هم که می خواهند مقررات رانندگی را رعایت کنند بیشتر در معرض  خطر هستند و با حرکت های تهاجمی دیگران  روبرو  می شوند.

شیوه رانندگی در خارج از شهر ها نسبتا” خوب است اما  بعضی از رانندگان تصور می کنند که مقررات راهنمایی و رانندگی  شهر ها با جاده ها متفاوت است. رانندگان، در شهر ها از قانون خودشان استفاده می کنند. توقف ناگهانی درسطح سواره رو ، پارک کردن در ایستگاه اتوبوس  ها ، پیاده رو ها ، جلوی پارکینگ  منازل ، عبور از مسیر های ویژه اتوبوس ها و  خیابان های یک طرفه ، حرکت مارپیچی ، سپر به سپر حرکت کردن  و حرکت نکردن بین دوخط از تخلف های آشکار جامعه رانندگان قانون گریز است. این دسته از رانندگان هیچ وقت آئینه بغل را نگاه نمی کنند  و فقط  مراقب جلو هستند  و به روشن کردن  چراغ راهنمای خودرو  اعتقاد ندارند چون فکر می کنند ممکن است لامپ آن بسوزد و یا خراب شود . آنی تصمیم می گیرند تغییر مسیر دهند و یا وارد خیابانی شوند. غافلند که  با نادیده گرفتن  مقررات ، باعث  تصادف و دردسر  رانندگان  پست سر می شوند.

در بزرگ راه ها ، راهنمایی و رانندگی از طریق تصویر و پیام  نماهای الکترونیکی ، حرکت بین دوخط را توصیه می کند  و در معرض  دید همه هم است ولی بعضی رانندگان با وجود نبود ماتع ، بین دو خط حرکت نمی کنند. بعضی از رانندگان آژانس ها و تاکسی ها روی بدنه خودروی خود نوشته اند “بین دو خط رانندگی کنیم”  این قبیل رانندگان که  هدفشان توسعه فرهنگ درست رانندگی است اما خودشان آن را رعایت نمی کنند . وقت آن است که به هیچ راننده ای  اجازه  ندهیم به حریم ما که حرکت بین دو خط است وارد شود و  تا  مقصد  هم این  رفتار درست رانندگی را توصیه کنیم.  می شود  با مسالمت ، گروه کوچک  قانون گریزان  را به جمع  قانون محوران اضافه کرد .

اما  در خیابان ها  به دلایلی که اشاره می شود  نمی توان از ابتدا تا انتهای خیابان ،  بین دو خط حرکت کرد مگر با اجرا و اعمال دقیق مقررات از سوی مجریان قانون.

 

 

 

 

چرا در شهر های ایران رانندگی بین دو خط رعایت نمی شود

مسیر بین دو خط باید عاری از هر گونه مانع باشد برای مثال  اگر  شما  بخواهید در خیابان دکتر شریعتی  – حد فاصل بین تجریش تا سه راهی بزرگ راه  شهید  همت  و یا بر عکس از جنوب  به سمت شمال این خیابان – بین خطوط رانندگی کنید با موانعی مانند ایستگاه های اتوبوس  ، پارکبان های غیر مجاز و مجاز ، توقف  لحظه به لحظه خودرو های شخصی مسافرکش و تاکسی ها ، دور زدن ها  و گردش های  چپ و راست  مکرر رانندگان  مواجه خواهید شد .

این خیابان در هر طرف  سه مسیر حرکت دارد که بخشی از مسیر سمت راست  آن  را شرکت های پارکبان  و ایستگاه های اتوبوس رانی اشغال کرده است. قسمت هایی هم با وجود نصب تابلو های توقف ممنوع در تصاحب خودرو ها است بنابراین ، حرکت در این  مسیر عملا”  غیر ممکن است .از مسیر میانی خیابان هم به دلیل  توقف های  مکرر  تاکسی ها و شخصی های مسافرکش   و همین طور توقف های دوبله نمی توان به طور مستمر استفاده کرد . مسیر سوم خیابان که به مسیر سرعت یا سبقت معروف است درگیر  گردش های  راست و چپ و دور زدن ها  است .  این خیابان نشانه ای است از همه خیابان های تهران.نه فقط ترافیک خیابان دکتر شریعتی بلکه اکثر شهر های ایران علاوه بر قانون گریزی رانندگان با چالش مدیریت ترافیک نیز روبرو  است. در ترافیک  خیابان ها ی شهر تهران و دیگر شهرهای ایران ، اضافه بر هدر رفتن  هزاران لیتر سوخت  ، آلاینده های بیشتری به هوای شهر ها تزریق می شود.

نقص خط کشی  ها

هدف از خط کشی خیابان ها ، روان سازی جریان ترافیک ،  ایمنی خودرو ها و عابرین پیاده است و باید در شب وروز و آب هوای نا مساعد قابل رویت باشد.

در فن آوری خط کشی خیابان ها به ویژه خط کشی های  ورودی و خروجی آزاد راه ها و بزرگ راه ها تغییراتی ایجاد شده است. عدم رعایت رانندگان از یک سو وطراحی نا مناسب  خط کشی  های خروجی وورودی بزرگ راه ها و آزاد راه ها  باعث شده است که  اکثر مواقع این نقاط دارای  ترافیک بسیار سنگین  است. اضافه بر این ، بعضی از خیابان های  روکش شده هم بدون خط کشی رها شده است . همین وضعیت در جاده ها و بزرگ راه ها نیز دیده می شود یعنی بخشی از راه مرمت شده و خط کشی آن یا  فراموش شده و یا رغبتی برای احیا  دوباره آن  نیست. در چنین شرایطی رانندگی نا ایمن و خطر ساز خواهد بود. نمونه های زیادی در سطح تهران وجود دارد که اصول درست  خط کشی  در آنها پیاده نشده است. رمپ های خروجی و ورودی بزرگ راه های  شهید حقانی ، مدرس ، همت ، صدر  و…….. نمونه های آشکاری است که هر روز شاهد ترافیک سنگین آن هستیم. این رمپ ها  به صورت گلوگاه  تخلیه  انرژی درآمده است چون برای عبور ازآنها و ورود به  جریان اصلی ترافیک زمان زیادی صرف می شود . یکی از دلایل ترافیک رمپ ها  این است که مامورین محترم راهنمایی و رانندگی ، برای تخلیه جریان ترافیک مسیر مستقیم (شمال ، جنوب ،  غرب و شرق بزرگ راه های تهران ) وسایل نقلیه رمپ های خروجی را متوقف می کنند. اتفاقی که در این حالت می افتد جالب است . رانندگانی که از ابتدا ،  مسیر سمت راست را برای خروج از بزرگ راه انتخاب نکرده اند وقتی نزدیک  رمپ خروجی می رسند  تصمیم می گیرند که از منتهی الیه سمت چپ یا مسیر میانی  بزرگ راهی که در آن هستند به یک باره به سمت رمپ خروجی تغییر مسیر دهند. می توان تصور کرد رانندگانی که  در مسیر مستقیم در حال حرکت هستند با  چه شرایط دشواری مواجه خواهند شد.

تنها راه حل ترافیک رمپ های خروجی و ورودی بزرگ راه ها ، جداسازی ترافیک مسیر ها  و  هدایت ایمن خودرو ها به سمت مسیر راست  بزرگ راه ها است که  با خطوط هاشوری اجرا می شود. این نوع خط کشی  بنام خط کشی های جدا کننده دو جریان ترافیک است که مشخصات  وطراحی خاصی  دارد و امروزه در کشور های مختلف  مورد استفاده قرار می گیرد . البته  در بعضی از بزرگ راه های شهری  از این نوع خط کشی استفاده شده است  اما با آنچه که در کشور های اروپایی دیده می شود تفاوت بسیار دارد.

ترافیک سنگین بزرگ راه شهید همت  را همه تجربه کرده اند اما ترافیک صبحگاهی   شرق به غرب  و شبانگاهی غرب  به شرق آن کلافه کننده است. درهر دو سمت این بزرگ راه ، خروجی های زیادی است که همه آنها نیاز به خط کشی های هاشوری دارد. مزیت این نوع خط کشی این است که جریان ترافیک سمت راست و چپ بزرگ راه ها را ازهم جدا می کند . بهترین مثال در این زمینه  ورود خودرو های  خیابان شریعتی به شهید همت  و پس از آن  انشعاب جریان ترافیک به ونک ،شمال و جنوب  شهید مدرس است. خودرو هایی که از شرق به سمت غرب شهید همت درحرکت هستند مسیر سمت این بزرک راه کاملا” اشغال و مانع  ورود خودرو ها به بزرگ راه شهید مدرس می شوند. در سطح خیابان ها و بزرگ راه های تهران مشکلاتی از این دست زیاد است و باید به سرعت ترافیک تهران را از این بست ها نجات داد

آیا تغییر مسیر رانندگی کار آسانی است؟

بسیاری از رانندگان به یژه جوانان ، تغییر مسیر حرکت   را آسان می پندارند. ولی این گونه نیست چون تغییر مسیر رانندگی ، بسیار پیچیده و گاهی  هم بسیار خطر ناک است. بنابراین ، هر راننده ای باید بداند چگونه تغییر مسیر درستی را انجام دهد تا خطری برای خود و دیگران ایجاد نکند. با کمی دقت  می توان ناآشنایی رانندگان  و عد م رعایت اصول تغییر مسیر را  در آزاد راه ها و بزرگ راه ها مشاهده نمود. یکی از مراکزی که می تواند در توسعه فرهنگ درست رانندگی در بزرگ راه ها و آزاد راه ها  نقش بسیار موثری داشته باشد ، آموزشگاه و مربی آموزش رانندگی  است . متاسفانه بسیاری از مربیان آموزشگاه های رانندگی  خود آشنا به قوانین و مقررات  و شیوه های درست رانندگی نیستند و خیلی از آنها مفاهیم خط کشی ها را هم  نمی دانند .  توسعه شیوه  های غلط آموزش به هنر جو یان  جوان که به  جامعه خودرو داران اضافه می شوند ،  هر آنچه  را  که فراگرفته اند در معابر شهر ها و جاده ها پیاده می کنند.  اگر به خودرو های  تحت تعلیم  توجه شود خطا های آشکار آنها قابل مشاهده است. بنابراین لازم است به نکات زیرکه تغییر مسیر ایمن را در رانندگی یاد آوری می کند، اشاره شو.د

چه وقت باید تغییر مسیر داد

در ابتدا ی این نوشتار اشاره شد که هرگز نباید  روی خط کشی ها و یا خارج از دو خط کشی که مسیر رانندگی شما را مشخص کرده است  حرکت کنید. اما اگر در حالتی قرار گرفتید که مجبور به تغییر مسیر هستید باید با درنظر گرفتن موارد زیر تصمیمتان را اجرا کنید:

• مسیری که در آن رانندگی می کنید به پایان رسیده باشد
• به تقاطع نزدیک می شوید وباید تغییر مسیر دهید
• خطر یا موانعی شما را در مسیر رانندگی تهدید می کند.
• خودروی جلویی ، پائین تر از سرعت مجاز حرکت می کند و شما می خواهید با رعایت موارد ایمنی از آن سبقت بگیرید.

تصمیم گیری در تغییر مسیر

• مطمئن شوید که عابر پیاده ، خودرو و یا موانع دیگری وجود ندارد
• با آئینه های بغل و ائینه عقب  دو طرف و عقب خودرو را واپایش کنید .با آئینه های قابل تنظیم بغل نیازی نیست که برای دیدن اطراف خودرو،  سر خود را به جلو خم و چپ و راست را نگاه کنید.همیشه در نظر داشته باشید که آئینه بغل ، فاصله  خودروی پشت سرتان را کمتر از فاصله واقعی نشان می دهد اضافه براین ممکن است خودرو های دیگری که از پست سرتان خارج شده اند و در حال سبقت گرفتن هستند در آئینه های بغل  نمایان نباشند.

گام بعدی چراغ راهنما را روشن کنید .با این اقدام دیگررانندگان را آگاه می کنید که شما قصد تعییر مسیر دارید. از خاموش و روشن کردن چراع های راهنما خودداری کنید و تا پایان فرآیند تعییر مسیر آن را روشن نگه دارید.

وقتی که با روشن کردن چراغ های راهنما برنامه تغییر مسیرخود را به دیگران اعلام می کنید، دو باره با استفاده از آئینه بغل نگاهی به  اطراف سمت خود بیندازیدو فاصله خودرو خودتان را با دیگران تنظیم کنید.این فاصله باید به اندازه کافی باشد تا شما بدون  ایجاد اختلال در جریان ترافیک تغییر مسیر خود را انجام دهید. نباید انتظار داشته باشید که رانندگان دیگر به خاطر شما سرعت  خودروی خود را کم و زیاد کنند تا شما وارد مسیر ی شوید که آنها  درحال حرکت هستند.

وقتی مطئمن شدید  فاصله خودروتان با دیگران کافی است ، وقت آن است که به آرامی و با احتیاط وارد مسیر جدید شوید. آنی و با سرعت فرمان خودرونان را نچرخانیدچون باعث می شود خودروی شما نا متعادل وارد مسیر جدید شود.بنابراین با خونسردی  و با فرمان دادن ملایم تغییر مسیر خودتان را انجام دهید.در هر دو حالت  با حفظ سرعت  قبلی و یا با کمی افزایش سرعت ، تغییر مسیر دهید. سرعت خودروتان را کم نکنید چون ممکن است خودرو های پشت سر نزدیک تر شوند و با خودروی شما برخورد کنند.

پس از این که وارد مسیر جدید شدید چراع راهنما را خاموش کنید.در شرایط جدید ،  دو باره سرعت  و آئینه های خودرو ی خود را  با توجه به  سرعت جریان ترافیک  و فاصله خودرو های پشت سر تنظیم کنید و مراقب باشید پس از ورود به مسیر جدید ، خودرو های پست سر خیلی به خودروی شما نزدیک نباشند.

به تاخیر انداختن  زمان تغییر مسیر

بعضی مواقع مجبور هستید برای تغییر مسیر حوصله کنید .برای مثال ، خروجی  آزاد راه و بزرگ راه را گم کرده اید و موقعیت  تغییر مسیر فراهم نیست. در این مواقع ،  هرگز با عجله و نا امن تغییر مسیر ندهید چون می توانید از خروجی دیگری استفاده کنید. بسیاری از رانندگان   در این حالت با حرکت معکوس و درشرایط خطر ناک  می خواهند این غلفت خود  را جبران کنند ولی غافلند با حرکت در خلاف جهت جریان ترافیک ، باعث برخورد بسیاری از خودرو ها با یکدیگر می شوند.  درترافیک سنگین یا به عبارت دیگر وقتی که خودرو ها سپر به سپر  یا با فاصله کم از یکدیگر حرکت می کنند مسلم است که فضای کافی برای تغییر مسیر وجود ندارد .در این مواقع به دلیل فضای کم  بین خودرو ها شما نمی توانیدتغییر مسیر را انجام دهید. باید منتظر باشید تا موقعیت مناسب با فضای کافی فراهم شود. هرگز با زور و پرخاش  نباید وارد مسیر خودرو های دیگر شد.  چون با این عمل برای خود و دیگر رانندگان ایجاد خطر می کنید. باید امیدوار بود که راننده پشت سر متوجه روشن بودن چراغ راهنمای خودروی شما شده باشد و اجازه دهد که شما تغییر مسیر را انجام دهید.