امید داریم 

افسانه فخری: واقعیت آن است که ما دولتی گسترده، قدرتمند و فربه داریم و در مقابل آن بخش خصوصی داریم که همیشه عاجزانه دست به سمت این دولت دراز کرده تا نیمچه حق و حقوق خود را بگیرد. درچنین شرایط سختی است که  تشکل‌ها تلاش می‌کنند و خوشبختانه در خیلی مواقع موفق هم هستند. بعنوان نمونه تاثیرگذاری و ارتباط انجمن حمل‌و‌نقل بین‌المللی ایران با سازمان متولی خود، سازمان راهداری حمل‌و‌نقل جاده‌ای ،  سازمان بنادر ، گمرک و اتاق بازرگانی و سایر ارگان‌هایی که در دایره ذی‌نفعان ما قرار می‌گیرند، بسیار سازنده و تعاملی است و غالبا منتج به نتایج مطلوب. از آنجا که رشد تجاری نیازمند تخصص است ما شاهدیم که بعنوان نمونه ، مشخصا در حیطه حمل و نقل  که بخش دولتی  به فراخور ماهیت کار خود در این زمینه که عمدتا  نظری و تئوریک است خلا  دانش تخصصی عملیاتی را حس کرده و بنابراین از طریق ارتباط با تشکلهای مربوطه مبادرت به تکمیل داده های خود در تصمیم گیریهای کلان می نماید که خود نوید بخش حرکت در مسیری صحیح و مثبت است. اضافه می کنم د رهمین راستا  بعنوان یکی از اهداف اصلی ، انجمن بین‌المللی ما سعی در ادای رسالت آموزشی و فرهنگی خود به بهترین نحو ممکن داشته است. ما نماینده انحصاری سازمان فیاتا هستیم و با نمایندگی چنین  ارگان عظیمی،  دوره‌های آموزشی فیاتا را در کشور برگزار می‌کنیم و دیپلم حرفه ای رسمی آن را به دانشجویان اعطا می‌کنیم. کسی که فارغ‌التحصیل این دوره است با تسلط به دانش روز حمل و نقل درخدمت جامعه اقتصادی کشوراست. ما انتظار داریم بخش دولتی ضمن باور بیشتر  بخش خصوصی ، با تخصص گرایی در صنوف بعنوان یک ضروت برخورد نماید چراکه چنین رویکردی موجب  تقسیم بهینه کار و اشتغال شده و ما را به سمت هدف اصلی که همانا رفاه اجتماعی و توسعه اقتصادی و ارتقای فرهنگی است ، هدایت خواهد کرد تا جامعه بهتری برای زندگی داشته باشیم.

مشکلات فورواردری و کریرها

محمدرضا کامیاب: اگرچه بخش بین‌المللی ما در مقایسه با کشورهای در حال توسعه سهم اندکی در حمل‌و‌نقل داخلی کشور دارد، اما صد درصد باید کار خود را درست انجام دهد. زیرا باید همخوانی با سطح جهانی داشته باشد تا پاسخ‌گوی نیازهای خارج از کشور هم باشد. اگر ما می‌توانستیم بحث کریر و فورواردر را در بعد حمل‌و‌نقل داخلی مطرح و حل کنیم بسیاری از مشکلات حل می‌شد. اصولا قدرت‌های بزرگی که از نظر تفکری کم‌توان هستند و برای خود جایگاهی درست کرده‌اند، مانع توسعه کریر و فورواردر داخلی هستند. ضعف در سیستم دولتی برای فهم و پذیرش آن متاسفانه باعث شده تا به همان شکل باقی بماند. چه باید کرد که حمل‌و‌نقل داخلی کشور هم عضو فدراسیون شود. این موضوع شرط لازم و کافی برای نقطه شروع اصلاح است. وزارت صمت باید این‌ها را بپذیرد. یعنی باید از تابع قانون کار بودن و مشمول نظام کارگری بیرون آید و به درون سیستم بازرگانی وارد شود. کار شرکت حمل‌و‌نقل مشخص و جابه‌جایی بار و مسافر است. هدف جابه‌جایی بار و مسافر بهینه است. شرکت حمل‌و‌نقل در 6 سطح باید حضور داشته باشد و در هر سطحی یک شخصیت حقوقی جدیدی پیدا می‌کند تا آن‌را یک پله بالاتر ببرد و به کمیسیون مجلس برسد. ساختارها را باید پله پله درست کنیم تا بتوانیم حق خود را در جایگاه مناسب دریافت کنیم. تشکل‌ها باید در کمیسیون مجلس حضور داشته باشند و بتوانند حق خود را بگیرند. وقتی نماینده حمل‌و‌نقل در کمیسیون حمل‌و‌نقل در مجلس شرکت می‌کند یک رای در مقابل حدود 18رای دارد و تاثیر به‌سزایی نخواهد داشت، اما به دلیل این‌که از جایگاه تخصصی صحبت می‌کند قانون را پالایش کرده و حتی ممکن است قانون اصلاح شود.

بهروز غروی: فیاتا در دنیا مسئول فورواردرها است. ما تشکل دیگری به‌نام «ایرو» داریم که مسئول کریرها است که تشکیلات بزرگی است و از فیاتا کم ندارد، اما به دلیل ضعفی که در بخش داخلی داریم، نتوانستیم از آن استفاده کنیم بنابراین همه امور معطوف به فیاتا نیست.

توانمندسازی حمل‌و‌نقل در تمام شقوق در دستور کار فدراسیون

محمد عیقرلو: در سال گذشته در نشستی در دفتر ماهنامه، خواهش کردم تا به توانمند‌سازی تشکل‌ها کمک شود. تشکلات اکنون در حال بهبود فضای کسب‌و‌کار خود هستند. ما باید به سمت توانمندسازی تشکل‌ها برویم. اکنون فدراسیون در حال مطرح کردن بحث هوشمندسازی حمل‌و‌نقل است. فدراسیون با دانشگاه‌ها تفاهم‌نامه‌های علمی برقرار کرده و با خانه معدن تفاهم‌نامه‌هایی دارد و رسالت خود را در راستای اهدافی که دارد به‌خوبی پیش می‌برد و امیدواریم این رسانه به توانمندسازی تشکل‌ها کمک کند. تا ‌زمانی‌که دولت به نفت وابسته باشد، ما توسعه‌ای نخواهیم داشت و امروز به‌دلیل تحریم‌ها وضعیت تغییر کرده و دولت به فکر آن افتاده تا درآمد خود را از طرق دیگر همانند ترانزیت تامین کند. گمان می‌کنم اگر با نگاه توسعه ترانزیت پیش برویم حمل‌و‌نقل کشور ما توانمند خواهد شد. نمونه توانمند کشور ما در حوزه ترانزیت کشور ترکیه است. فدراسیون در تمام همایش‌ها و نمایشگاه‌های ترکیه، قزاقستان و جمهوری آذربایجان حضور داشته و صدای خود را به کشورهای همجوار خود رسانده و مکاتباتی در حال انجام است و تعاملاتی برای کسب دانش آن‌ها داریم. توانمندسازی حمل‌و‌نقل در تمام شقوق در دستور کار فدراسیون است.

دولت، قدردان زحمات بخش خصوصی

حامدرضا حیدری: در دوران جنگ و دوران فشارهای اقتصادی حمل‌و‌نقل کشور بار سنگینی را بر دوش کشیده است و امروز نیز این چهره‌های خندان حاضر در این نشست،  زیر بار مشکلات بسیاری هستند و  البته دولت، قدردان زحمات بخش خصوصی هست. امیدواریم روزبه‌روز در حوزه‌های تصمیم‌گیری، تصمیم‌سازی و تصمیم‌یاری ، انجمن‌ها و تشکل‌ها در بدنه دولت و نظام حضور پررنگی داشته باشد. در این شرایط فوق‌العاده سخت می‌دانیم افراد ارشمندی هستند که تشکل‌ها و انجمن‌ها را حفظ و پشتیبانی کرده اند. امیدواریم دولت روزبه‌روز از دانش و زحمات این اغراد ، بیشتر بهره‌مند باشد.

تشکل‌ها باید توانایی تولید دانش در صنف خود را داشته باشند

مقصود اسعدی‌سامانی: تشکل‌ها ایجاد می‌شوند تا بتوانند منافع اعضا را تامین کنند و برای بیشتر کردن این منافع باید آسیب‌شناسی شود. در تعدادی از تشکل‌ها اعضای صنف دور هم آمده‌اند تا منافع شخصی خود را با لابیگری تامین کنند. تشکل‌هایی هستند که دولتی هستند و به درستی نمی‌توانند منافع اعضا را تامین کنند، اما اگر تشکل‌ها حرفه‌ای باشند و بتوانند تولید دانش کنند قطعا می‌توانند در تصمیم‌سازی‌های دولت نقش داشته باشند و منافع اعضای خود را تامین کنند. با محدودیت‌هایی که امروز وجود دارد باز هم تشکل‌هایی هستند که با تولید دانشی که دارند در حوزه‌های تخصصی در تصمیم‌گیری‌های دولت به‌عنوان محور اصلی می‌توانند نقش ایفا کنند و منافع اعضای خود را تامین کنند. تشکل‌ها باید توانایی تولید دانش در صنف خود را داشته باشند. ما در برخی مواقع توانسته‌ایم در تعیین نرخ شرکت‌های هواپیمایی داخل شویم و منافع اعضای خود را تامین کنیم و به نوعی دغدغه‌ای که دولت در راستای تامین منافع مصرف‌کننده و مسافران داشته را از میان برداریم.

وجود تشکل‌ها ضروری است

فریبرز رییس‌دانا: تشکل‌ها و تعاونی‌ها ابزارهایی هستند برای پاسخ دادن به نارسایی نظریه آدام اسمیت «دست نامریی» وجود ندارد. این دیدگاه که اگر هر کسی منافع خود را به حداکثر برساند، منافع جامعه خود را به حداکثر رسانده، شوخی‌ای بیش نیست و قانون جنگل است. اگر از دولت صحبت می‌کنم منظورم نمایندگان مردم و شوراها و تشکل‌ها است. در همین نظام اجتماعی و اقتصادی موجود می‌خواستند کاری کنند که وقتی دست نامریی کار نمی‌کند مقداری اراده، خرد و همدلی تشکل‌ها، جای دست نامریی را پر کند، در غیر این‌صورت باید دولتی باشد که حتی در کشورهای مدعی دموکراسی نماینده واقعی خردجمعی باشد که نیست. در ایران که اصلا نیست و وجود تشکل‌ها ضروری است.