حسینی: مسیر تحول حملونقل از تقابل به همافزایی میگذرد
پایگاه خبری صنعت حمل و نقل آنلاین – مهندس سیدرضا حسینی، عضو انجمن شرکتهای حملونقل سراسری بزرگمقیاس هوشمند جادهای کالا و مدیرعامل شرکت شتابان شمال، در میزگرد تخصصی ماهنامه «صنعت حملونقل» تأکید کرد که راه تحول و بهرهوری در صنعت حملونقل کشور، از مسیر همکاری میان شرکتهای بزرگ و کوچک و بهرهگیری از فناوریهای نوین عبور میکند. او گفت: «باید تضاد منافع را به تجمیع منافع تبدیل کنیم.»
این نشست با حضور اعضای هیئتمدیره انجمن و مدیران شرکتهای بزرگ مقیاس برگزار شد و در آن، حسینی با نگاهی کلان به ظرفیت اقتصادی حملونقل، از لزوم بازنگری در حکمرانی داده، تشکیل کنسرسیومها، و حمایت از مدلهای نوین مدیریتی سخن گفت.

سهم کلیدی حملونقل در GDP و اقتصاد ملی
حسینی سخنان خود را با تأکید بر نقش حیاتی حملونقل در اقتصاد کشور آغاز کرد و گفت:
«این صنعت با گردش مالی حدود ۲۰۰۰ همتی، تنها با تغییر یکدرصدی در بهرهوری، چندین هزار میلیارد تومان اثر اقتصادی دارد.» او خواستار نگاه راهبردیتر دولت به حملونقل شد و تأکید کرد که این صنعت باید مانند صنایع کلان کشور، بخشی از سیاستگذاریهای اقتصادی سطح بالا باشد.
هوشمندسازی، کلید کاهش هزینه و افزایش بهرهوری
وی با بیان اینکه شرکتهای بزرگ مقیاس توان پیادهسازی سیستمهای هوشمند مانندTMS و FMS (مدیریت حمل و نقل و ناوگان) و DSM (پایش رفتار راننده) و … را دارند، گفت: با به کارگیری این فناوریها و کنترلهای سیستمی ناوگان حمل، مسیرهای تردد، میزان مصرف سوخت و میزان توقفات میتوان علاوه بر کاهش هزینه حمل و نقل، افزایش بهرهوری را نیز موجب گردید.
با پایش سیستماتیک و هوشمند رفتارهای مختلف رانندگان از جمله خواب آلودگی و حواس پرتی در حین رانندگی میتوان به کاهش تصادفات و تبعات منفی آن کمک کرد. او افزود: «حتی نجات جان یک نفر از تلفات حدودا ۲۰ هزار نفری جادهای کشور، توجیه کافی برای این سرمایهگذاریهاست.»
از تضاد منافع تا تجمیع منافع
یکی از محورهای اصلی صحبتهای حسینی، بررسی رابطه میان شرکتهای کوچک و بزرگ حملونقل بود. او گفت: «حدود ۴۷۰۰ شرکت کوچک با تلاش شخصی و در پی سالها تجربه ساخته شدهاند و نباید نادیده گرفته شوند. اما این تنوع نباید مانع توسعه باشد.»
او پیشنهاد کرد که این شرکتها در قالب کنسرسیومهای منطقهای تجمیع شوند تا با حفظ مالکیت، از مزایای ساختارهای بزرگتر بهرهمند شوند. او الگوی هایپرمارکتها در خردهفروشی را مثالی از چنین همافزایی دانست.
بحران نیروی انسانی و هشدار درباره آینده شغلی رانندگان
حسینی یکی از بحرانهای رو به گسترش صنعت را کمبود راننده عنوان کرد. به گفته او: از هر ۱۰۰ راننده ای که بازنشته میشوند تنها ۶۰ راننده جایگزین میگردند. جذابیت پایین شغلی، دوری از خانواده، مزایای ناکافی و دیگر دشواری های این شغل دلایل اصلی کاهش ورود نیروهای جدید هستند. که برخی از،شرکتهای بزرگ با توجه ویژه به پرداخت ها و شمول کامل بیمه ای مبالغ و ارائه سایر مزایای جانبی توانستند رضایتمندی بیشتری در این حوزه ایجاد نمایند.
او از دولت و انجمنها خواست با ارتقای شأن اجتماعی راننده، تأمین بیمه واقعی، سرمایهگذاری های مرتبط ، تغییر نگرش بعنوان یک شغل کاملا تخصصی و برنامههای بلندمدت آموزشی و انگیزشی برای حفظ و جذب نیروی انسانی اقدام کنند. چرا که این موضوع به زودی تبدیل به بزرگترین معضل صنعت حمل و نقل خواهد شد.
حمل هوا؛ معضل پنهان صنعت
وی از «حمل بدون بار» بهعنوان یکی از ناکارآمدترین پدیدههای صنعت حملونقل یاد کرد و گفت:《 در حال حاضر بیش از ۴۰ درصد ناوگان کشور بدون بار برمیگردند؛ این یعنی هدررفت سوخت، زمان و سرمایه و کاهش درامد ناوگان و راننده» او توسعه پلتفرمهای دیجیتال اشتراکگذاری بار را راهحل اصلی این مسئله دانست و گفت شرکتهای بزرگ مقیاس باید پیشقراول این حرکت باشند.
آمادگی شرکتهای بزرگ برای بحرانها؛ الزام حکمرانی کلان
حسینی به نقش کلیدی شرکتهای بزرگ در مدیریت بحران اشاره کرد و گفت در بحرانهای اخیر، این شرکتها با ناوگان ملکی و حمایت همه جانبه خود عملیات پشتیبانی را با وجود ریسک و هزینه بالا، بدون معطلی و با تمام ظرفیت آغاز کردند و مخاطرات و تهدیدها نتوانست مانع از ارائه خدمات به هموطنان عزیز مان گردد .
شرکتهای بزرگ مقیاس بدون هیچ حمایتی و با سرمایه های شخصی نقش موثر و غیر قابل انکاری در نوسازی ناوگان حمل کشور ایفاء نموه اند که حداقل آورده آن برای کشور کاهش آلودگی هوا و کاهش نسبی مصرف سوخت بوده است.
این شرکتها با ایجاد زیرساخت های نرم افزاری، سخت افزاری و مالی نقش موثری در ترغیب رانندگان محترم برای دریافت بارنامه و به تبع آن افزایش درآمد دولتی داشته اند که یقینا این مبالغ در بهبود زیرساخت های جاده ای کشور یا مشابه آن هزینه شده و خواهد شد.
از مسئولین محترم انتظار میرود با تمرکز بر جذب، پرورش و ایجاد انگیزه در رانندگان و نیز استفاده از هوش مصنوعی، تکنولوژی و ابزارهای مختلف در جهت کاهش هزینههای لجستیکی کشور و در نتیجه کاهش بهای تمام شده کالاهای مختلف تولیدی که نقش پررنگی در سفره خانوار دارد؛ به صورت بنیادی اقدام نمایند. در این مسیر و هدف یقینا شرکتهای بزرگ مقیاس میتوانند نقش موثری ایفاء نموده و در کنار دولت گام بردارند. او این مسائل را دلیلی برای حمایت از ساختارهای بزرگمقیاس در سیاستگذاریهای آینده دانست.
مدل همکاری در حکمرانی مشارکتی
در ادامه، او از تجربه خود در شرکت شتابان شمال گفت که بهعنوان یکی از شرکتهای پیشرو، سامانههای دیجیتال پیشرفته را برای پایش، برنامهریزی و مدیریت مسیرها و رانندگان بهکار گرفتهاند.
«ما برای ساخت آینده، باید امروز زیرساخت اطلاعاتی بسازیم. بدون داده، هیچ تصمیم هوشمندی ممکن نیست.» او مدل حکمرانی مشارکتی را راهکار اصلی برای تعادل بین شرکتهای کوچک و بزرگ عنوان کرد: نه حذف، نه تقابل، بلکه همکاری با هدایت فناوری.
جمعبندی: آیندهای مشترک با همافزایی ساختاری
در جمعبندی، حسینی گفت که آینده حملونقل ایران به همکاری، فناوری، و ساختارهای مشارکتی گره خورده است:
شرکتهای بزرگ مقیاس باید در حکمرانی نقشآفرین باشند. دولت باید با رفع موانع، حمایت زیرساختی و سیاستگذاری منعطف، به این ساختار نوین کمک کند.
مشروح میزگرد را در شماره 407 ماهنامه صنعت حمل و نقل مطالعه بفرمائید.