صنعت حمل و نقل آنلاین: بخش حملونقل جادهای به عنوان یکی از مهمترین زیرساختهای توسعه اقتصادی از اهمیت بسزایی برخوردار بوده که نیازمند حمایتهای ویژهای برای گسترش خدمات است و نقش تاثیرگذار عامل انسانی بر این بخش ضرورت توجه به آن را دوچندان کرده است. در این بین سامانههای هوشمند حملونقل جادهای یکی از مهمترین ابزارهای توسعه بخش حملونقل جادهای در کنار مورد توجه قرار دادن موضوع ایمنی به بهرهبرداران از محورهای ارتباطی به شمار میرود.
اﻣـﺮوزه مسائل و ﻣﺸﮑﻼت حملونقل از ﻗﺒﯿﻞ آﻟﻮدگیهای زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ، ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺮژی، اﻓﺰاﯾﺶ خسارتهای ﻣﺎدی و تلفات انسانی ﻧﺎﺷﯽ از ﺳـﻮاﻧﺢ و ﺗﺼﺎدﻓﺎت، ﻣﺸﮑﻼت ﻧﻈﺎرت و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ در حملونقل ﺑﺮونشهری، اﻓـﺰاﯾﺶ زﻣﺎنهای ﺗﻠﻒ ﺷﺪه و روﻧﺪ رﺷﺪ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﻘﺎﺿﺎی حملونقل بهویژه در محورهای مواصلاتی و شریانهای اصلی دﻧـﯿﺎ ﺑـﻪ ﯾـﮏ ﻣﺸـﮑﻞ ﺟﺪی ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. به همین منظور رشد تقاضا برای نقل و انتقال کالا و مسافر به همراه ارتقای فنی و تکنولوژیکی ناوگان، تجهیزات و ادوات حملونقل متخصصان این حوزه را بر آن داشته تا با بهکارگیری علوم و فنون نوین به سمت مدیریت هوشمند نیروهای انسانی و توان لجستیکی سوق پیدا کنند. به همین منظور با مهندس احمد پارسانژاد، مدیرعامل شرکت نشاط آبی دریا دارنده سامانه و اپلیکیشن «نشاط آنلاین» به گفتوگو نشستهایم.
در آستانه هفته حملونقل هستیم؛ وضعیت این بخش را چطور میبینید؟
در خصوص وضعیت حملونقل شرایط خوبی را تجربه نمیکنیم. بیش از 30 سال است که صحبت از ایجاد و توسعه زیرساختها میشود. اما کی قرار است این زیرساختها ایجاد شوند؟
حملونقل فقط جاده نیست؛ غیر از جاده ریل هست، بخش دریایی و هوایی هم هست. متاسفانه نبود امکانات و همان زیرساختها را میتوان در همه این بخشها دید. البته در بخش جادهای کمی شاهد بهتر شدن جادههایمان بودیم ولی الان با توجه به مشکلات ناشی از تحریمها که شدت و حدت آن باعث افت کامیونها میشود، شاهد بودیم که کامیونهایی مانند هُوو در سیستم جادهای ما به کار گرفته شد که جان و مال هموطنانمان را تهدید میکرد. مجددا با توجه به گران شدن برندهای معروف و استاندارد کامیون کشنده در جادهها باز هم میبینیم که برندهای ضعیف و بیکیفیت چینی دوباره رهسپار جادههای ما شدهاند که همین موجب شده مشکلات عدیدهای درست شود.
در همین چند ماه گذشته هم به خاطر اعتراضات کارگری و صنفی رانندگان موجب شد نرخ کمیسیونها به یک باره و به شکل عجولانهای بالا برود. همین امروز هم میبینیم که بسیاری از نرخگذاریها به طور غیرکارشناسی تعیین شده که هم برای راننده و هم صاحب کالا صرفه ندارد.
در مورد حملونقل ریلی هم چیزی که بیشتر خودش را نشان داد همین اعتراضات رانندگان بود که در آنجا مسوولان و متولیان امر تازه متوجه شدند چقدر در حوزه حملونقل ریلی ضعف داریم و چقدر در این مورد کوتاهی شده است. چه در مورد احداث و ریلگذاری، چه در مورد تامین واگن و چه در بحث پشتیبانی.
جایی که این قبیل کارهای زیربنایی ماندگاری دارد و میتواند درآمدزایی کرده تولید اشتغال و ثروت کند نادیده گرفته شده. میشد کارهای اساسی انجام داد که ناوگان ریلی ما تقویت شوند اما هیچ اقدامی در این زمینه نشده است. حالا چرا این کارها نشده خود مسوولان باید پاسخگو باشند. به عنوان مثال شرکت بازرگانی دولتی ایران که دارای زیرمجموعههایی مانند حملونقل خلیج فارس – که در بخش جادهای فعال است – چرا یک شرکت ریلی را ظرف این 40 سال ایجاد نکرده که بیاید اقلا 10 هزار واگن بیاورد و از این ظرفیت استفاده کند تا شاهد چنین روزهای سختی در نقل و انتقال کالا نباشیم؟ الان انواع کالاها در بندر امام، بندر چابهار و بندرعباس رسوب میکند و حملونقل آن سخت است چون فشار انتقال آن بر دوش بخش جادهای است و این واهمه وجود دارد که فاسد شود یا دیر برسد و این خودش زمینهساز دلالی، احتکار و گرانی انواع کالاهای مور نیاز مردم میشود. مثلا شما شرکت بازرگانی مدلل را ببینید که 70 درصد واردات نهادههای کشاورزی کشور در اختیارشان است؛ بجا بود این مجموعه و سایر شرکتهای مشابه برای خرید و بهکارگیری حداقل 10 هزار واگن مسقف اقدام میکردند تا از این توان استفاده شود. در عوض شما زرماکارون را در نظر بگیرید که برای واردات مواد مورد نیازش شرکت ریلی «ستاره زر» را دایر کرده که قابل تقدیر است.
این را هم اضافه کنم به منظور گرهگشایی در حمل و جلوگیری از رسوب کالاها بنده طرحی به سازمان بنادر و دریانوردی و شرکت بازرگانی دولتی ارائه دادم و با اینکه مورد توجه و تایید کارشناسان دستگاههای مربوطه قرار گرفت به نتیجه نرسید. طرح به این صورت بود که جلوگیری از ضایع شدن محصولات را مدنظر داشت. علاوه بر آن خروج فوری کالا، بارگیری و تخلیه آسان در مقصد با مزیت کاهش هزینهها و بهرهگیری از کلیه ناوگان ریلی و جادهای اعم از کشندههای کفی و بغلدار لبه بلند و مسقف را شامل میشد. این پروژه مربوط به استفاده از دستگاه جمبوک پرکن موبایل بود – که این شرکت دو دستگاه از آن را با پیشرفتهترین امکانات و تجهیزات در دست ساخت دارد- ولی اعتنایی به آن نشد. این طرح بسیار اقتصادی و اشتغالزا و مبتنی بر اقتصاد مقاومتی فعلا عقیم مانده و منتظر اقدام مسوولان سازمان بنادر و دریانوردی، شرکت بازرگانی دولتی، سازمان پشتیبانی امور دام و… است.
شکوفاترین دوره حملونقل کشور چه زمانی بوده است؟
فکر میکنم بهترین دوران ما زمان دولتهای آقایان هاشمی رفسنجانی و خاتمی بوده که بحث صادرات خوب پیش میرفت و فقط نفت نبود و خیلی از کالاهای دیگر مثل مصالح ساختمانی، فرآوردههای معدنی، مواد غذایی و… در سبد صادراتی ما دیده میشد. جالب است بدانید در آن دوران صادرات کتاب هم داشتیم! مخصوصا کتابهای دینی (قرآن، نهجالبلاغه و سایر کتب مذهبی) که خودم شاهد بودم به کشورهای عربی ارسال میشد.
اما در حال حاضر بهجز خام فروشی به کشور چین به قیمت بسیار پایین که آن هم مجبور هستیم، فعالیت چشمگیری نداریم. صادرات ما الان دچار سکته شده و واقعا نجاتش با خداست. بیشتر حرفهایی که مسوولان به زبان میآورند، شعار است و پایه و اساس عملیاتی ندارد.
در مراسم برگزاری هفته حملونقل و سایر برنامههای مشابه تا چه حد انتظارات و خواستهها برآورده میشود؟
این مراسمها و همایشها و… که آخرش به دادن لوح تقدیر و گرفتن عکس یادگاری منتهی میشود به نظر من تا به امروز کارایی نداشته و نتوانسته مفید باشد چون کارشناسانه رفتار نمیشود. این برنامهها بیشتر جنبه تجاری و مالی دارد. مثلا شرکت یا شرکتهایی در یک مراسم حضور دارند و هزینههای زیادی میکنند تا تندیس یا لوح تقدیر بگیرند. خب این اصلا قشنگ نیست چون کاری انجام نشده و خدماتی ارائه نشده که بابتش جایزه بگیرند! ولی جای یک شرکت ریلی یا جادهای که در سختترین شرایط مجموعهاش را سرپا نگه داشته، خالی است. در حالی که باید از این شرکتها علاوه بر تقدیر و تشکر حمایت هم بشود. متاسفانه رویکرد برگزاری این مراسمها اشتباه است؛ این پولها که واقعا بیجا هزینه میشود باید به سمتی برود که تولیدکنندهها و افراد مولد را تحت پوشش قرار دهد تا نگران هزینه در گردش، مالیات، بیمه و هزار و یک گرفتاری دیگر نباشند.
به عنوان مثال شرکت نورد و لوله صفا (با مدیریت مهندس رستمی) و شرکتهای حملونقل خلیج فارس و فجرجهاد را میتوان نام برد که با تحمل همه فشارها و مشکلات همچنان فعال هستند و رو به جلو حرکت میکنند.
در سطح منطقه خاورمیانه و کشورهای همتراز جایگاه ما کجاست؟
اگر وضعیت کنونی منظور شماست که بعد از دهه 70 واقعا ناراحت کننده است. در آن دوره داشتیم به خوبی پیش میرفتیم و تجارت و اقتصاد ما رو به رشد بود و حتی از نظر سیاسی هم در سطح بهتری بودیم. میدانید که اقتصاد و بازرگانی وقتی رو به پیشرفت میرود که جایگاه سیاسیمان هم مطلوب باشد. وقتی سیاست لطمه بخورد اولین جایی که صدمه میبیند، اقتصاد و تجارت است.
دلیل عقب ماندگی ما در بخش حملونقل چیست؟
ما به خاطر وسعت زیاد کشورمان این پتانسیل را داریم که ظرفیت بسیار بالایی در حملونقل جادهای و ریلی ایجاد کنیم. ولی به دلیل تحریمهای بینالمللی که سال به سال شدیدتر میشود ما را ضعیفتر میکند و از طرف دیگر مدیران و تصمیمگیران ناکارآمد و نابلد که به این کار گمارده شدهاند. مدیران ما که بر اساس صلاحیت و شایستهسالاری در این پستها و جایگاهها قرار نگرفتهاند. فردی در جایگاه مدیریت قرار میگیرد و عقبهاش این بوده که دو دوره نماینده مجلس بوده و او را برای مدیرکلی یک اداره نصب میکنند. یا کسی اسمش مطرح میشود که 5 – 4 نفر دیگر دنبال این هستند که او را برای یک دستگاه یا ارگانی مدیر کنند. اینها خاستگاهشان کجاست؟ آیا بر اساس دانش و توان این فرد است؟ تخصصش را دارد؟ یا اینکه بعدها در موسم انتخابات از کسانی که او را آوردهاند، حمایت کند؟ همه این مسائل موجب صدمه دیدن اقتصاد نحیف کشور میشود. الان سیستم حملونقل ما بسیار معیوب و غیرمولد است؛ شرکتهای زیادی داریم که صوری هستند و اصلا یک کامیون ندارند! فقط بارنامه صادر میکنند تا کمیسیون بگیرند. بنگاههای قوی و بانفوذ خودشان میآیند فرآیند حملونقل را میخرند و از کمیسیون مثلا 14 درصدی بندر امام غیر از 4 درصد برای پایانه و بیمه و… 10 درصد میماند. حالا کسی که متولی واردات است میگوید 7 درصد را باید به من برگردانید. این یک رانت عظیم و پورسانت خیلی کثیفی است و بسیار فسادزاست.
توضیح مختصری درباره فعالیت شرکت بفرمایید.
شرکت «نشاط آبی دریا» به صورت سهامی خاص است و در سال 1378 تاسیس شده. خود من هم قبلا مدیرعامل شرکت آشیان ناوگان و مدتی هم در بنیاد بارانداز، زیرمجموعه بنیاد مستضعفان فعالیت کردهام. از سال 1370 هم در این حوزه مشغول به کار هستم و در بخشهای خدمات بندری، حملونقل جادهای، ریلی، دریایی و لجستیک فعال بودهام.
شرکت نشاط آبی دریا زیرمجموعه کارگزاران سازمان بنادر و دریانوردی ایران هست و سالهاست در این قسمت فعالیت میکند. خودم این افتخار را داشتم که چند دستگاه اختراع کنم مثل دستگاه تخلیه غلات، ماشین بستهبندی انواع کودهای شیمیایی و دستگاه استیل شوت باکس (بسته پرتاب کننده) که برای بارگیری مواد معدنی کاربرد دارد. این دستگاه با وجود تایید نهادهای مسوول به خاطر وجود رانتهای فراوان در سازمان بنادر به مرحله تولید و بهکارگیری انبوه نرسید.
فعالیت شرکت نشاط آبی دریا چیست؟
عمده کار ما داخلی است؛ حدود 90 – 80 درصد حوزه کاری ما در داخل کشور است و برای 20 – 10 درصد باقی مانده هم سعی میکنیم به شرکتهای بازرگانی که صادرات انجام میدهند، خدمات ارائه کنیم. همین سبب شد به سمتی برویم که «سامانه جامع بازرگانی و خدمات حملونقل» نشاط آنلاین که نشاط بار یک شاخه از آن است را ایجاد کنیم که شامل 12 بخش مجزا مانند نشاط بار، نشاط سرویس و… است. ما این سامانه و اپلیکیشن را با توجه به نیازهای روز و با هدف ارائه خدمات به صورت آنلاین طراحی و عملیاتی کردیم. این پروژه بر اساس نیازهای صاحبان کالاها طراحی شده که از نظر ما تعریف صاحب کالا از یک کشاورز و باغدار شروع شده تا یک کارخانهدار و تولید کننده، شرکتهای حملونقل و رانندگان. همه اینها جامعه هدف ما را شامل میشوند.
خودتان بارنامه صادر میکنید؟
خیر، خودمان به صورت مستقیم صادر نمیکنیم. شرکتهایی که به شکل سنتی کار میکنند، وقتی زیرمجموعه ما قرار گرفتند و در قسمت «نشاط بار» مشترک شدند، زمانی که از ما خدمات گرفتند بارنامه صادر میشود. با عنایت به تکمیل طرح کلان دولت الکترونیک و با تاکید بر اینکه نباید از غافله عقب بمانیم- حداقل از کشورهای مجاورمان مثل ترکیه و امارات- امیدواریم هر چه زودتر مجوز صدور بارنامه الکترونیکی صادر شود. این کار برای کنترل، رصد، پایش، کاهش زمان انتظار، رفع معطلی، حذف کاغذ و بروکراسی اداری بسیار مفید و مقرون بهصرفه است.
با اینکه بیش از 80 درصد از فعالیت شرکت در داخل انجام میشود آیا حملونقل بار در داخل کشور جوابگوی هزینههای شرکت هست؟
ما در اصل حمایتکننده و پشتیبان شرکتهای حملونقل و صاحبان کالا هستیم. صاحب کالا میتواند چندین استفاده از سامانه ما داشته باشد؛ بارش را برای فروش بگذارد، از خدمات نقل و انتقال استفاده کند و… حالا اگر مورد صادراتی هم باشد از طریق سامانه به آن هم کمک میکنیم؛ یعنی از مبدا تا مقصد تحت پوشش قرار میدهیم. به هر حال اگر قرار است روشهای نوین را به کار بگیریم نیازمند کمک و حمایتهای دولتی و قانونی هستیم. در این صورت است که فعالیتها بر پایه هوشمندسازی و دولت الکترونیک نتیجه میدهد.
این سامانه هوشمند تا اندازه به نفع طرفین است؟ استقبال و بازخورد چطور بوده؟
در حال حاضر از چند شرکت بزرگ حملونقل تقاضا داریم برای همکاری؛ در کل بازخوردها خیلی خوب بوده چون به صاحبان کالا اعلام کردهایم شما فقط به یک محور متکی نباشید. ما برای شروع کار اول چالشهای گذشته، نیازهای حال و آینده را بررسی کردیم. ضمنا این امکان را به وجود آوردیم که صاحب کالا جنسش را در معرض دید همگان قرار دهد، برای حمل آن درخواست بدهد، برای کالایش تقاضای بیمه کند و از انواع مشاورهها بهرهمند شود. برای رانندهها هم امکان خوبی فراهم شده؛ چون در همه مسیرها فعالیت ایجاد کرده و بار برای حمل پیدا میشود؛ درآمدشان افزایش پیدا کرده و حتی میتوانند خانوادههایشان را بیمه کنند. تامین قطعات و لوازم یدکی را نیز برنامهریزی کردهایم.
نکته دیگر اینکه ما هیچ پولی نه از صاحب بار میگیریم و نه از شرکتها؛ فقط کارمزد 2 درصدی بابت چند نوع خدمتی که عرضه میکنیم، اخذ میشود. ضمنا درصدد گرفتن مجوز از سازمان راهداری هستیم برای واگذاری سهمیه لاستیک به نرخ دولتی جهت ارائه به رانندگان (ناوگان خود مالکی) مطابق با مقررات که با کارخانه تولید لاستیک هم به توافق رسیدهایم که این از جدیدترین خدمات ارائه شده مجموعه است. مورد دیگری که به جد پیگیری میکنیم پرداخت آنلاین کرایه بار است.
در بخش صادرات خدمت ویژهای داریم که صاحبان کالا در زمان صادرات و مخصوصا واردات بیشتر پولشان را برای خرید یا السی هزینه میکنند. وقتی بار به گمرک میرسد برای ترخیص و حمل به مشکل میخورند. ما سازوکاری طراحی کردهایم که با همکاری بانکها و شرکتها پرداخت این هزینهها را با ضمانتی که شرکتها ارائه میدهند، اجرایی کنیم. بعد در پایان هرماه شرکتها با 2 درصد افزایش نرخ بانکی که سندش برای اداره دارایی معتبر است، تسویهحساب میکنند. با این شیوه بساط بسیاری از رانتها، دلالیها و سوءاستفاده از بارنامهها جمع میشود.
آیا زیرساختهای لازم برای این خدمات فراهم شده است؟ مبحث آموزش چطور؟
در سامانه بحث آموزش گنجانده شده است. اتفاقا قسمتی با عنوان «شبکه خبر» ایجاد کردهایم که رانندگان را با حقوقشان آشنا میکند. نحوه استفاده از اپلیکیشن هم لحاظ شده و قابل دسترسی است. در کل آموزشها و سایر مهارتهایی که لازم است یک راننده داشته باشد، گردآوری شده است.
در قسمت «نشاط پایش» در بخش سختافزار و نرمافزار کارهایی ترتیب دادهایم که تا دو، سه ماه آینده آماده میشود. دستگاه و نرمافزاری قرار است با مشارکت چند شرکت به تولید برسد که برای کنترل مصرف سوخت، درصد رطوبت، هوشیاری رانندهها، اطلاعرسانی، ارزیابی خطاهای انسانی، امنیت بیشتر در جاده مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
چند دستگاه ناوگان دارید؟
فعلا 40 دستگاه کشنده تکمستر در بندر امام که کارهای داخل بندری انجام میدهند ولی متاسفانه مجوزهای لازم برای فعالیتشان صادر نشده است.
قصد دارید کارتان را چقدر توسعه بدهید؟
هر شرکت و مجموعهای دوست دارد فعالیتش را توسعه داده و بیشتر از قبل پیشرفت کند. ما هم در نظر داریم تمامی 12 شاخه تعریف شده در سامانه هوشمند را با توجه به نیازهای روز و استقبال کاربران عملیاتی کنیم.
در پایان اگر صحبتی دارید، بفرمایید.
دغدغه اصلی ما این است شاهد روزی باشیم که وضعیت حملونقل در ایران مورد توجهات بینالمللی قرار بگیرد و استانداردهای جهانی در کشور رعایت شود. غیر از بحث تکراری تحریمها بخش عمده مشکلات و گرفتاریهای ما به خاطر نداشتن مدیریت صحیح و کارآمد است. باید قبول کرد در این زمینه ضعفهای اساسی و ساختاری داریم و تا روشهای گزینش و انتصاب مدیران درست نشود و لابیها و رانتها برداشته نشود ما موفق نمیشویم.