شرکت‌های حمل و نقل بزرگ مقیاس، تهدید نیستند، فرصت‌اند

پایمرد: ادغام شرکت‌های محلی با ساختارهای بزرگ، مدل برد-برد برای آینده حمل‌ونقل است

تهران (صنعت حمل‌ونقل) – مهندس علی پایمرد، رئیس هیئت‌مدیره شرکت بنیامین ترابر پارسیان و عضو انجمن شرکت‌های بزرگ‌مقیاس هوشمند جاده‌ای کالا، در میزگرد تخصصی ماهنامه «صنعت حمل‌ونقل» تأکید کرد که آینده این صنعت بدون هوشمندسازی امکان‌پذیر نیست و مسیر واقعی توسعه، از طریق مشارکت و ادغام شرکت‌های محلی در ساختارهای بزرگ‌مقیاس شکل خواهد گرفت.

پایمرد با اشاره به تجربه‌های موفق همکاری میان شرکت‌های بزرگ و شرکت‌های محلی در استان‌های مختلف، خواستار حمایت حاکمیتی در قالب تسهیل‌گری و رفع موانع اداری شد و گفت:

«اگر حمایت مستقیم نیست، حداقل فضا را برای رشد باز بگذارند.»

هوشمندسازی؛ تنها مسیر، نه گزینه

در ابتدای سخنان خود، پایمرد بر ضرورت غیرقابل انکار هوشمندسازی در صنعت حمل‌ونقل تأکید کرد و آن را «تنها مسیر ممکن» دانست. به گفته او، شرکت‌های بزرگ‌مقیاس نیز دقیقاً با همین رویکرد شکل گرفته‌اند و اگرچه هنوز با چالش‌هایی مواجه هستند، اما جهت‌گیری کلی مثبت و آینده‌دار است.

او گفت:

«ما در آینده‌ای نه‌چندان دور به این حرکت افتخار خواهیم کرد.»

دولت باید پدرانه نگاه کند؛ تسهیل‌گر نه مانع

پایمرد از دولت خواست به‌جای مداخله مستقیم یا نگاه کنترلی، نقش تسهیل‌گر خود را ایفا کند. او گفت:

• دولت لازم نیست منابع مالی در اختیار بگذارد؛

• کافی است مقررات مانع‌زا را حذف کند و مسیر رشد را باز بگذارد.

به اعتقاد او، شرکت‌های بزرگ به‌واسطه ظرفیت‌های مدیریتی و فنی خود، توانایی پیمودن این مسیر را دارند، اگر سیاست‌گذاری‌ها از بالا، هماهنگ و رشدآفرین باشد.

همکاری با شرکت‌های محلی؛ مشارکت برد-برد

یکی از محورهای کلیدی سخنان پایمرد، تأکید بر همکاری شرکت‌های بزرگ با شرکت‌های محلی بود. او گفت:

«ما شرکت‌های بزرگ، تهدید نیستیم؛ فرصت هستیم.»

او به تجربه شرکت خود در جذب شرکت‌های محلی از طریق مجوزهای قانونی اشاره کرد و گفت:

• شرکت‌های محلی، معمولاً در یک جغرافیای محدود کار می‌کنند؛

• اما در همکاری با ساختارهای بزرگ‌تر، می‌توانند بارهای برگشتی مدیریت کنند و درآمدشان را افزایش دهند.

تأثیر هوشمندسازی بر عدالت درآمدی رانندگان

پایمرد با اشاره به ساختار سنتی حمل‌ونقل که عمدتاً واسطه‌محور است، گفت:

«در مدل سنتی، بخش بزرگی از درآمد راننده صرف دلالی می‌شود.»

اما در مدل هوشمند و مبتنی بر ساختارهای بزرگ:

• درآمد راننده شفاف و مستقیم پرداخت می‌شود؛

• رفاه و امنیت شغلی افزایش می‌یابد؛

• و نگاه اجتماعی به شغل رانندگی تغییر خواهد کرد.

عملکرد شرکت‌های بزرگ در شرایط بحرانی

او با یادآوری بحران اخیر اعتصابات در بخش حمل‌ونقل، گفت:

«این شرکت‌های بزرگ بودند که به‌موقع وارد عمل شدند، چون سازمان و تعهد دارند.»

در مقابل، برخی شرکت‌های کوچک یا محلی همسو با اعتصاب‌ها حرکت کردند و نتوانستند پاسخگوی نیازهای فوری شبکه لجستیک باشند.

رویکرد مشارکتی در حمل کالاهای اساسی

پایمرد به فعالیت‌های شرکت خود در حمل کالاهای اساسی مانند جی‌تی‌سی اشاره کرد و گفت:

• سیاست آن‌ها، استفاده حداکثری از رانندگان محلی است؛

• نه‌تنها به‌دنبال حذف شرکت‌های کوچک نیستند، بلکه با ساماندهی روابط کاری و حذف واسطه‌گری، سطح درآمد رانندگان را ارتقاء می‌دهند.

شرکت‌های بزرگ، عامل کاهش هزینه تولید و افزایش بهره‌وری

او عملکرد شرکت‌های بزرگ را نه تهدید، بلکه عامل کاهش هزینه‌های پنهان صنعت دانست:

• کاهش قیمت تمام‌شده کالا

• افزایش سرعت عملیات

• توزیع عادلانه درآمد میان راننده، شرکت و صاحب کالا

«اگر هدف بهره‌وری است، ساختارهای بزرگ‌مقیاس باید مورد حمایت جدی قرار بگیرند.»

نتیجه‌گیری: مشارکت، مدل آینده است

در جمع‌بندی، علی پایمرد از دولت و نهادهای مسئول خواست تا سیاست‌های فعلی را از نگاه امنیتی یا محدودکننده به نگاه توسعه‌محور و تعاملی تغییر دهند.

او گفت:

«شرکت‌های بزرگ آمده‌اند تا همراهی کنند، نه حذف. اگر مسیر گفت‌وگو و همکاری باز باشد، آینده صنعت روشن خواهد بود.»

مشروح میزگرد را در شماره 407 ماهنامه صنعت حمل و نقل مطالعه بفرمائید.