چالش­های صنعت بیمه نشات­ گرفته از چیست؟

 

صنعت حمل و نقل آنلاین: بیمه حمل و نقل کالا یکی از متدهایی است که صاحبان بنگاه­های تجاری به منظور سهولت و گسترش مبادلات تجاری از آن بهره می­جویند. این بیمه برخوردار از حمایت قانون بیمه، قانون تجارت، آیین­نامه­های شورای عالی بیمه و عرف جهانی و متعهد به ایفای نقش موثر خود در مبادلات تجاری است؛ محققان و تاریخ­نویسان بیمه دریایی را که در اواسط قرون وسطی پا به عرصه نهاده، از قدیمی­ترین رشته­های بیمه در بخش حمل و نقل عنوان می­کنند. براین اساس و به عقیده آنان اولین باری که بازرگانان و صاحبان کالا، اموال و مال­التجاره­های خود را از طریق دریا حمل کرده و با خطرات غرق شدن کشتی، طوفان و راهزنان دریایی مواجه شده­اند به فکر راه­حلی برای حفظ سرمایه­ها و دستاوردهای خود افتادند و به همین دلیل بود که قوانین و مقررات خاص و گوناگون که همه آنها مربوط به حمل و نقل دریایی بود به مرور تکامل یافت و توسط ملت­ها مورد استفاده قرار گرفت.

رشته بیمه­های باربری هم­اکنون یکی از رشته­های قابل اهمیت شرکت­های بیمه­ای است که نقش موثری در چرخیدن اقتصاد بیمه­ها و به تبع آن اقتصاد کشورها دارد و به عنوان یکی از بخش­های فنی شرکت­های بیمه­ای در بر گیرنده رشته­های بیمه­ای حمل کالا، وجوه، کشتی و هواپیما است. گسترش روز افزون تجارت، دخالت عوامل مختلف در یک فرآیند تجاری موجب شده که امروزه نظام تجاری سازوکار پیچیده و خاص خود را مطالبه نماید. ورود بیمه­گران به این عرصه به منظور تسهیل و ایجاد اطمینان بیشتر بین طرفین تجاری است. برای آشنایی بیشتر با پیشینه و خدمات بیمه باربری با دکتر الهام صبور، مدیر بیمه­های باربری، کشتی و هواپیمای بیمه تعاون که 15 سال سابقه فعالیت در  صنعت بیمه دارد، به گفت­وگو نشستیم:

برای شروع گفت­وگو پیشینه­ای از بیمه باربری و ضرورت تشکیل آن را بفرمایید؟

در حقیقت منشأ پیدایش بیمه را باید در بین دریانوردان و بازرگانان دریایی جستجو کرد. یکی از اولین صورت‌های پیدایش بیمه را می‌توان به بازرگانان چینی نسبت داد. آنها دریافته بودند که احتمال غرق یا مورد دستبرد واقع شدن همه قایق‌ها و کشتی‌هایی که در یک روز در یک بندر تردد می‌کنند، بسیار کم است. بنابراین برای جلوگیری از خطر نابودی همه سرمایه، بار و کالای خود را در چند کشتی و قایق مختلف بارگیری می­کردند.

بازرگانان فنیقی و بابلی، صورت پیشرفته‌تری از بیمه را آموخته بودند؛ آنها برای تامین هزینه کالا و کشتی، وام دریافت می‌کردند. بهره وام دریافتی این بازرگانان بیشتر از حد معمول بود و در صورتی که کشتی بازرگان در دریا دچار طوفان یا دستبرد دزدان دریایی واقع می‌شد، وام دریافتی بازرگان بخشیده می‌شد و به عبارت دیگر ریسک بروز حوادث غیرمترقبه برای کشتی را وام‌دهنده تقبل می‌کرد. اختلاف بهره وام پرداختی به سفرهای دریایی و وام‌های معمولی در آن دوران را می‌توان یکی از صورت‌های اولیه حق بیمه در تمدن‌های باستان تلقی کرد. در ابتدای قرن هفدهم میلادی، بازرگانان و کشتی‌داران انگلیسی پیمانی را پایه‌گذاری کردند که می‌توان آن را اولین شکل از بیمه امروزی دانست. آنها در کافه‌ای در لندن به نام لویدز گرد هم آمدند و با یکدیگر قرار گذاشتند تا در سود و زیان سفرهای دریایی با یکدیگر سهیم باشند. در حقیقت آنها شرکت بیمه لویدز را پایه‌گذاری کردند که امروزه نیز به عنوان یکی از بزرگترین شرکت­های فعال در صنعت بیمه شناخته می‌شود.

بیمه بابری در ایران چگونه و از چه زمانی به شکل رسمی نهادینه شد؟

تاریخ ورود بیمه به ایران نیز به سال 1289 باز می­گردد که در آن زمان بیمه توسط روس­ها به ایران وارد شد و دو شرکت “نادژا” و “قفقاز مرکوری” از جمله شرکت‌های روسی بودند که در ایران فعالیت داشتند. از سال 1310 هجری شمسی شرکت‌های بیمه‌‌ متعلق به آلمان، اتریش، انگلیس و سوییس در این زمینه در ایران مشغول به فعالیت شدند،که از جمله فعال‌ترین آن‌ها می‌توان به شرکت‌های بیمه‌ “اینگستراخ” و “یورکشایر” اشاره کرد.

تا سال 1314 هجری شمسی، در ایران هیچ شرکت بیمه داخلی و یا نیمه داخلی وجود نداشت و بازار بیمه کشور، کاملاً در اختیار نمایندگی­های بیمه های خارجی بود. این نمایندگی­ها، بیمه های مورد نظر خود را با نرخ ها و شرایطی که خود صلاح می­دانستند، به مردم عرضه کرده و درآمد حاصل از آن را از کشور خارج می­کردند. تا اینکه در سال 1314 هجری شمسی با همت دکتر الکساندر آقایان که دکترای حقوق خود را از سوئیس گرفته بود و در آن زمان وکالت شرکت­های بیمه خارجی را در ایران بر عهده داشت و با کمک آقای داور ( وزیر مالیه وقت ) اولین شرکت بیمه ایرانی که همان “شرکت سهامی بیمه ایران ” است با سرمایه دولت رسما در تاریخ 14 آبان­ماه 1314 گشایش یافت و پس از نطق داور (وزیر مالیه)، اولین بیمه نام آتش سوزی به نام ایشان و برای ساختمان مسکونی­اش صادر شد. پس از افتتاح رسمی، فعالیت­های کاری و عمومی شرکت از تاریخ 15 آبان­ماه همان سال آغاز شد و این روز به نام سالروز تأسیس بیمه ایران و سپس به عنوان روز بیمه در تاریخ فعالیت­های اقتصادی و بیمه­ای کشور به ثبت رسید. رشته دیگری که در همان سال 1314 فعالیت بیمه­ای آن آغاز شد، بیمه باربری بود و اولین بیمه نامه در این رشته در چهارم آذرماه 1314صادر شد. پس از تشکیل “شرکت سهامی بیمه‌ی ایران” در سال ۱۳۱۴ این شرکت برای سال­های متمادی فقط در دو رشته،‌ بیمه‌ آتش­سوزی و بیمه‌‌ حمل و نقل فعالیت می­کرد و بعدها سایر رشته‌های بیمه‌ای را نیز به سبد خدمات خود افزود.

نکته­ای که در خاطرات دکتر آقایان به چشم می­خورد این است که شباهت بسیاری به وضعیت امروز صنعت بیمه ( منظور شرایط تحریم است ) وجود دارد و وقتی که در آن زمان دکتر آقایان برای انعقاد قرارداد اتکایی با بیمه­گران خارجی اقدام می­کند با جواب منفی شرکت­های بیمه اروپایی مواجه می­شود و بعداً بر اساس سندی که به دست می­آورد، معلوم می­شود مؤسسه بین­المللی سندیکای بیمه­گران مستقر در لندن قطعنامه­ای صادر کرده و اعضای خود را از هرگونه معامله بیمه مستقیم و غیر مستقیم با هر شرکت بیمه داخلی در ایران منع کرده است. لکن ایشان از تلاش دست بر نداشته در نهایت موفق می­شود قرارداد اتکایی در رشته بیمه­های آتش­سوزی و حمل و نقل را از طریق یکی از دلالان بیمه در لندن که سال­ها با مؤسسه لویدز همکاری داشته، منعقد کند.

بنابراین صنعت بیمه در گذشته نیز مانند امروز از سوی کشورهای اروپایی تحت فشار بوده و در گذشته نیز آن شرکت­ها سعی می­کردند تا از توسعه این صنعت در ایران جلوگیری کنند.

بر این اساس وجود بیمه باربری و توسعه آن برای اقتصاد کشور امری ضروری است زیرا این بیمه با حمایت از امر واردات و صادرات و دادن اطمینان خاطر به تجار در خصوص جبران خسارت ناشی از حوادث احتمالی به رونق اقتصادی کمک می­کند.

اینکه می­گویند: “بیمه ما را به یک لحظه قبل از حادثه بر می­گرداند.” در بیمه­های باربری چگونه مصداق پیدا می­کند؟

طبق تعریف، بيمه باربري يا حمل و نقل کالا عقدي است که به موجب آن يک طرف(شرکت بيمه) در مقابل حق بيمه­اي که از طرف ديگر (بيمه گزار) دريافت مي­کند متعهد مي­شود چنانچه در جريان حمل کالا از نقطه­اي به نقطه ديگر و در نتيجه وقوع خطرهاي موضوع بيمه، کالا تلف شده و يا دچار خسارت شود و يا بيمه­گذار در رابطه با اين خطرات هزينه­هايي را متحمل شود زيان وارده را جبران کند.

واردکنندگان و یا صادرکنندگان کالا زمانی می­توانند با خیالی راحت و آسوده به کسب و کار خود ادامه دهند که این اطمینان برای ایشان وجود داشته باشد که چنانچه تمام یا قسمتی از کالای خود را بر اثر وقوع حادثه­ای در جریان حمل کالا از دست بدهند این موضوع باعث ورشکستگی آنها نشود و بتوانند با روال قبل به کسب و کار خود ادامه دهند و شرکت بیمه خسارت ایشان را مطابق با بیمه­نامه پرداخت خواهد کرد. چون در بیمه، بیمه­گذار نباید به هیچ وجه از بیمه منتفع شود بنابراین، شرکت بیمه در جبران خسارت به گونه­ای عمل می­کند که واردکننده و یا صادرکننده کالا به زمان قبل از شروع حمل باز می­گردد.

بیمه­ های بابری اصولا چه خطراتی را تحت پوشش قرار می­دهند؟

در بیمه­های باربری وارداتی، صادراتی و ترانزیت کلوزهای A،  B،C و پوشش Total loss  ارائه می­شود. در کلوز ­A هر خطری که احتمال وقوع آن در جریان حمل وجود دارد به جز استثنات مندرج در کلوز تحت پوشش است. به طور مثال آتش­سوزي و انفجار به گل نشستن، زمين­گير شدن، برخورد با كف دريا، غرق شدن، واژگون شدن (كشتي يا شناور)، طوفان، دزدی دریایی، خسارت­های ناشی از باران، آفتاب و دم­ دزدی، دله دزدی و عدم تحویل و سایر خطرات (طبق آئین نامه شماره 75 شورایعالی بیمه ). این کلوز نسبت به سایر شرایط دارای حق بیمه بیشتری است و قاعدتا کسانی که کالای حساس­تری دارند که حمل آن با ریسک زیادی روبروست باید از این شرایط برای بیمه کالای خود استفاده کنند. کلوزB  موارد کمتری را نسبت به کلوزA  پوشش می­دهد و کلوزC  حداقل پوشش­ها را دارد و بسیاری از خطرات را پوشش نمی­دهد و مناسب کالاهایی است که حمل آنها با ریسک زیادی همراه نیست.

انواع بیمه­های باربری کدامند؟

بیمه­های باربری از چند حیث طبقه­بندی می­شوند: از حیث طریقه حمل( دریایی، زمینی، هوایی، مرکب)، از حیث مبدا و مقصد جغرافیایی( وارداتی، صادراتی، داخلی و ترانزیت )، از حیث پوشش بیمه­ای ( کلوزهای A ، B،C) و پوشش Total loss  و نهایتا از حیث نحوه صدور ( بیمه­نامه­های عمومی، قراردادهای شناور). لکن طبقه­بندی که بین بیمه­گران و همچنین بیمه­گزاران مرسوم است طبقه­بندی بر اساس مبدا و مقصد حمل کالاست.به همین منظور، بیمه­های بابری وارداتی برای کالاهایی که از سایر کشورها وارد ایران می­شوند، بکار برده می­شوند و بیمه­های باربری صادراتی برای کالاهایی که از ایران به  سایر کشورها صادر می­شود و  از دیگر سو بیمه­های داخلی نیز برای کالاهایی استفاده می­شود که جابجایی آنها از یک شهر به شهر دیگر در داخل کشور است و بیمه­های ترانزیت نیز برای کالاهایی است که مبدا و مقصد حمل کالا در خارج از کشور ایران است.

با توجه به اینکه پیشرفت­های مناسبی در حمل و نقل صورت گرفته که به نوعی موجب کاهش برخی از ریسک­ها نیز شده است آیا می­توان نتیجه گرفت که این قضیه در کاهش اهمیت بیمه باربری تاثیر گذاشته است؟

خیر . پیشرفت تکنولوژی اساسا نمی­تواند از اهمیت بیمه کم کند. زیرا خطر  پیشینه­ای به قدمت تاریخ بشر دارد و از بدو خلقت همراه انسان بوده و موجب نگرانی­های برای او شده است و رفته رفته با توسعه جوامع بشری و پیشرفت تمدن درگیری انسان با خطر افزایش یافته است. با شروع انقلاب صنعتی تنوع، تواتر و شدت ریسک نیز روز به روز گسترده­تر شده است. پیشرفت تکنولوژی اگرچه رفاه مادی بیشتری را برای بشر به ارمغان آورده لکن باعث بروز ریسک­های جدیدی شده و نگرانی­هایی را از جهت چگونگی مقابله با آن برای افراد ایجاد کرده است. راه­های مختلفی برای مقابله با ریسک وجود دارد اما یکی از بهترین و ایمن­ترین راه­ها همواره ” بیمه ” بوده است زیرا “بیمه” طبق تعریف انستیتوی بیمه­گران لندن عبارت از : مکانیسم انتقال ریسک از بیمه­گذار به بیمه­گر است.در حوزه حمل و نقل نیز مانند سایر حوزه­ها و صنایع پیشرفت­های مناسبی صورت گرفته است. این پیشرفت­ها لازم بوده ولی کافی نبوده است. در حال حاضر بیمه باربری با دو مشکل جدی در فعالیت های خود مواجه است که می­توان آنها را به دو دسته شامل مشکلات سخت­افزاری و نرم افزاری تقسیم کرد. مشکلات سخت­افزاری اشاره به نواقص موجود در زیرساخت­های حمل و نقل از جمله مناسب نبودن راهها، وسایل حمل و نقل و تجهیزات مرتبط دارد. در حال حاضر کشور ما در زمینه­های صنعت هوایی، ریلی، دریایی و جاده­ای با مشکلات جدی روبرو است . زمینه رشد و تکاپوی هر کشور در زیر ساخت های آن کشور است. جاده­های کشور افزایش یافته و اقدامات مناسبی در جهت بازسازی و استاندارد سازی راه­ها صورت گرفته اما این اقدامات کافی نبوده است. ناوگان حمل و نقل ما کهنه و فرسوده است و بالطبع این موضوع ریسک بیمه­گران را در بیمه­های حمل و نقل افزایش می­دهد. از طرفی ضعف در تجهیزات بندری جهت تخلیه و بارگیری کالاها عامل دیگر در بروز خسارت­ها در این رشته است . با یک مثال ساده مشخص می­شود که کشور ما نیاز به توجه جدی به زیرساخت­های حمل و نقل جاده­ای دارد. در واقع بیشترین خسارت­هایی که در حمل و نقل اتفاق می­افتد فارغ از نوع قرارداد آن در داخل کشور و نیز در گمرکات است.

اما دسته دوم عوامل یعنی عوامل نرم­افزاری شامل قوانین و رویه­های مرتبط با حمل و نقل، نیروی انسانی شاغل در صنعت و غیره است که تغییر ناگهانی آنها در شرایطی که زیرساخت­های لازم برای اجرای یک سیاست هر چند خوب آماده نباشد صنعت حمل و نقل و به تبع آن نهادهای پشتیبان این صنعت از جمله صنعت بانکداری و بیمه را نیز با مشکل مواجه می­کند. .تغییرات در بازار ارز و رویه­هایی گمرکی عامل بروز بسیاری از مشکلات و چالش­ها در حال حاضر در این رشته است.

تاریخ نشان داده است که بهترین تصمیمات و استراتژی ها چناچه برنامه­ریزی درستی برای اجرای موفقیت آمیز آنها وجود نداشته باشد و چالش­های اجرا در طی فرایند تصمیم­گیری و قبل از اتخاذ تصمیم نهایی در نظر گرفته نشده باشد یا به صورت ناقص اجرا می­شوند و یا اصلا اجرا نمی­شوند که در هر صورت صدمات جبران­ناپذیری را به بافت مورد تصمیم و افراد و سازمان­هایی که از نتیجه تصمیم اتخاذ شده تاثیر می­پذیرند وارد خواهد کرد.

اجرای عجولانه سیاست خصوصی­سازی و آزاد سازی تعرفه ها در صنعت بیمه و به موازات آن تغییرات پی در پی رویه­های بانکی و گمرکی، شرایط تحریم و تغییرات ناگهانی بازار ارز همگی دست به دست هم داده­اند تا در شرایط کنونی نوعی آشفتگی در بازار کالا و صنعت حمل و نقل، بانک و بیمه حس شود و اگر مسئولین چاره­ای نیندیشند بسیاری از کسب و کارهای ما ممکن است در آینده نزدیک تعطیل شوند. و این یعنی افزایش بیکاری و سایر مشکلات اجتماعی. چون صنعت بیمه یک ابزار حمایتی برای اقتصاد است و در واقع اقتصادی که بیمه قوی و فعال در کنار خود نداشته باشد، محکوم به فناست. در حال حاضر سود صنعت بیمه صرفا ناشی از گردش نقدینگی آن و نه ناشی از عملیت بیمه­گری است.

تفاوت بیمه باربری با بیمه مسئولیت متصدیان حمل در چیست؟ اصولا چرا باید هر دو این بیمه­ها باشد؟

اگر چه ممکن است گاهاٌ این دو نوع پوشش بیمه­ای به اشتباه یکی فرض شوند لکن واقعیت آنست که ماهیت این دو نوع پوشش با یکدیگر تفاوت­های اساسی دارد. در بیمه­های باربری صاحب کالا یا هر شخصی است که نسبت به کالا دارای نفع بیمه­ای است کالای خود را در برابر خطرات احتمالی که در حین جریان حمل و نقل کالا ممکن است رخ داده و موجب تلفات یا آسیب بخشی از کالا گردد بیمه می­کند ولی در بیمه مسئولیت متصدیان حمل و نقل همانگونه که  از اسم آن پیداست متصدی حمل و نقل به واسطه مسئولیتی که به موجب قوانین و کنوانسیون­های مربوطه در خصوص رساند کالا به مقصد با همان شرایطی که تحویل گرفته دارد لذا مسئولیت قراردادی خود را نزد شرکت بیمه، بیمه می­کند. تا چنانچه در جریان حمل کالا تمام یا بخشی از کالا آسیب دید و متصدی حمل مسئول وارد آمدن آسیب به کالا شناخته شد، خسارت صاحب کالا را تا حدود تعیین شده در قوانین و یا کنوانسیون حاکم بر بارنامه جبران کند. لذا بیمه­های باربری جزء بیمه­های اموال طبقه­بندی می­شوند چون در اینجا مال بیمه می­شود لکن بیمه مسئولیت متصدیان حمل و نقل در زمره بیمه های مسئولیت قلمداد می­شوند.

در بیمه­های باربری، صاحب کالا مستقیما می­تواند در زمان وقوع خسارت به شرکت بیمه مراجعه کرده و خسارت خود را مطالبه نماید لکن چنانچه صاحب کالا پوشش بیمه باربری را خریداری نکرده باشد در زمان خسارت می­بایست به شرکت حمل و نقل مراجعه نکند و شرکت حمل و نقل به شرکت بیمه­گر خود مراجعه نموده و ادعای خسارت می­کند. از طرفی نکته مهم در خصوص ضرورت خرید بیمه باربری توسط صاحبان کالا این است که اساسا مسئولیت شرکت­های حمل و نقل در قبال کالاهایی که حمل می­کنند فارغ از نوع و ارزش کالا محدود به مبالغی است که در قوانین و کنوانسیون­های حاکم بر بارنامه ذکر شده است و احتمال آن وجود دارد که در جریان حمل، کل کالا از بین برود و مسئولیت متصدی حمل طبق قانون حاکم بر بارنامه ارزش کل کالا را پوشش ندهد .

همان­گونه که می­دانید بیمه باربری جزء بیمه­های اجباری نیست و صرفا در بخش واردات کالا بر طبق ماده 70 قانون تاسیس بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران واردکنندگانی که قرارداد خرید کالای آن­ها در ایران منعقد شده و یا اعتبار اسنادی آن در ایران باز شده است موظف هستند بیمه­نامه باربری خود را منحصراً به وسيله مؤسسات بيمه­اى كه بر اساس این قانون اجازه فعالیت دارند ( شرکت­های بیمه ایرانی ) انجام دهند.

چشم­انداز بیمه باربری را در ایران چگونه می­بینید؟

با توجه به مشکلات و مسائلی که در زمینه بیمه­های باربری در حال حاضر وجود دارد می­بایست اقدامات اساسی چه در سطح درونی و چه در سطح بیرونی انجام پذیرد. در سطح درونی به اصلاحات زیرساختی از قبیل نوسازی ناوگان حمل و نقل کشور، تکمیل جاده­های ترانزیت، تکمیل پروژه­های چابهار، نوسازی ناوگان هوایی و دریایی کشور و در سطح بیرونی به اقداماتی که در جهت رویارویی با تحریم باید صورت گیرد می توان اشاره کرد. وجود تحریم برای کشور هم فرصت است و هم تهدید فرصت است چون با توجه به لغو و یا عدم تمدید بسیاری از قراردادهای اتکایی از سوی شرکت­های اروپایی، شرکت­ها در خصوص قبولی ریسک­های کمتر و افزایش توان فنی با یکدیگر رقابت خواهند کرد و ما در آینده­ای نزدیک شاهد ایجاد کنسرسیوم­هایی از شرکت­های بیمه­ای خواهیم بود که تا پیش از این به این گونه نبوده .و نیز با سرمایه­گذاری و حمایت دولت از صنعت بیمه می­توانیم بزرگترین شرکت بیمه اتکایی را در کشور تاسیس کنیم و با این اقدام کمک شایانی به سرمایه­گذاری و واردات و صادرات داشته باشیم. از طرفی تهدید از آن جهت وجود دارد که تا پیش از این شرایط، غالب کالاها از مبادی رسمی وارد کشور می­شدند لکن پس از تحریم کالاهای بسیار زیادی از سایر مبادی وارد کشور می­شوند و ریسک حمل و نقل و هزینه­های مرتبط به آن نیز افزایش خواهد یافت.

چرا فرهنگ بیمه در جامعه ما کمتر نهادینه شده است؟

متاسفانه علی­رغم گذشت بیش از نود سال از ورود بیمه به ایران لکن هنوز بیمه در کشور ما در سبد کالاهای اساسی قرار نگرفته و مردم ما غیر از بیمه شخص ثالث که اجباری است، نیازی به داشتن سایر پوشش­های بیمه­­ای احساس نمی­کنند و در واقع بیمه را به عنوان کالای لوکس و نه کالای اساسی می شناسند. این در حالی است که در کشورهای دیگر بیمه جزو سبد خرید هر خانواری است. دلایل این موضوع از چند جهت قابل بررسی است. از جهت فرهنگی ، بایستی برنامه­ریزی فرهنگی برای جا انداختن نیاز بیمه برای مردم شکل بگیرد در این راه شرکت­های بیمه­ای، صدا و سیما، شهرداری ها و سایر نهادهای مرتبط می توانند با همکاری یکدیگر به تحقق این مهم کمک کنند. از بعد اقتصادی در حال حاضر با توجه به اینکه قشر متوسط و پایین­تر از متوسط ( از لحاظ درآمدی) نسبت به افراد مرفه در اکثریت هستند لذا لزوم توسعه بیمه­های خرد در شرایط کنونی برای پشتیبانی از اقتصاد مقاومتی و توسعه تولید ملی بیش از پیش حس می­شود و شرکت­های بیمه به همراه نهادهای قانوگذار و اجرایی دردولت می­بایست این موضوع را در اهداف تعریف کرده  و استراتژی های اجرایی آن را تعیین کنند.. همچنین شرکت­های بیمه­ای باید در سبد عرضه خود تنوع بیشتری ایجاد کرده و بیمه­نامه­های متنوعی را بر حسب نیاز فعلی جامعه طراحی و عرضه کنند.

برنامه آینده شما برای رشد و توسعه بیمه باربری در شرکت بیمه تعاون چیست؟

از آنجایی که از تولد شرکت بیمه تعاون زمان زیادی نمی­گذرد و ما در دوره رشد قرار داریم و آرمان ما این است که از سایر شرکت­های بیمه­ای متمایز باشیم و با ایجاد مزیت رقابتی، علاوه بر سوددهی رشد طولانی مدت خود را در طی سال­ها تضمین کنیم لذا صرفا به دنبال برنامه­های کوتاه­مدت و زود بازده نیستیم و تلاش می­کنیم تا رشد مستمر را در  بیمه تعاون داشته باشیم. یکی از چالش­ها ضعف در شبکه فروش است. عدم وجود نماینده تخصصی در حوزه باربری،کشتی و هواپیما فروش این بیمه را با مشکل مواجه کرده است. بر این اساس اصلاح زیرساخت­های شرکت در حوزه باربری را در برنامه داریم که شامل جذب نیروهای کیفی در حوزه بیمه­های باربری و حفظ نیروهای کارآمد و تعریف کار راهه شغلی بر اساس برنامه استراتژیک شرکت، تدوین دستورالعمل­های جامع و شفاف و توسعه شبکه فروش در مناطقی است که برای فروش بیمه های باربری استراتژیک محسوب می­شوند. امید است با گسترش شبکه فروش و اصلاح زیرساخت­های این حوزه در شرکت بیمه تعاون و نیز توجه جدی به بحث آموزش بتوانیم رشد مناسبی را در این رشته کسب کنیم.

 

سوتیترها:

صنعت بیمه در گذشته نیز مانند امروز از سوی کشورهای اروپایی تحت فشار بوده و در گذشته نیز آن شرکت­ها سعی می­کردند تا از توسعه این صنعت در ایران جلوگیری کنند.

 

نکته­ای که در خاطرات دکتر آقایان به چشم می­خورد این است که شباهت بسیاری به وضعیت امروز صنعت بیمه ( منظور شرایط تحریم است ) وجود دارد و وقتی که در آن زمان دکتر آقایان برای انعقاد قرارداد اتکایی با بیمه­گران خارجی اقدام می­کند با جواب منفی شرکت­های بیمه اروپایی مواجه می­شود

 

اجرای عجولانه سیاست خصوصی­سازی و آزاد سازی تعرفه ها در صنعت بیمه و به موازات آن تغییرات پی در پی رویه­های بانکی و گمرکی، شرایط تحریم و تغییرات ناگهانی بازار ارز همگی دست به دست هم داده­اند تا در شرایط کنونی نوعی آشفتگی در بازار کالا و صنعت حمل و نقل، بانک و بیمه حس شود