پروژه بلندپروازانه جینپینگ رهبر چین که بر آن است تا با تقویت جاده ابریشم جایگاه سیاسی و اقتصادی خود را در نواحی مهمی از آسیا، اروپا و افریقا تقویت کند، از همان نخست با برخوردهای متفاوت و بعضا تند از سوی قدرت های منطقه مواجه شد. ژاپن و هند که سردمداران رویکرد اعتراضی هستند، با دیدگاهی مشترک مصمم هستند تا بر پروژه جاده ابریشم دیگری کار کنند.
به گفته مجله فوربز تنها چندین روز پس از سخنرانی رهبر چین، جینپینگ در زمینه جاده ابریشم در ماه می مودی نخست وزیر هندوستان در نشستی در گاجره از بلندپروازی های بین منطقه ای دولت چین انتقاد کرد. از ماه نوامبر سال گذشته دولتمردان این دو کشور از پروژه ای به نام AAGC (توسعه کریدورهای آسیا افریقا)سخن راندند.
هدایت چنین پروژه ای از سوی هند و ژاپن انجام می شود و به منظور یکپارچه کردن فعالیت های اقتصادی این حوزه است. به گفته آنان ایده این پروژه “ایجاد منطقه آزاد هند-نواحی اقیانوس آرام” است.
کشورهای افریقایی با رشد 7 الی 10 درصدی بدون شک نواحی رو به رشد اقتصاد آینده خواهند بود و به همین جهت چین از سال 2000 با افزایش تجارت 20 درصدی با این منطقه، فعالیت های اقتصادی خود را به شدت در افریقا گسترش داده است. به طوریکه در سال 2015 ارزش این مبادلات به 188 میلیارد دلار رسید. بنابراین یکی از اهداف AAGC تعدیل اثراتی است که چین در مناطق رو به رشد بر جای می گذارد. به بیان ساده هند و ژاپن به خوبی می توانند بر سر تقسیم منافع با یکدیگر به سازش برسند.
طرح AAGC به نوبه خود طرحی قدرتمند است که هند، ژاپن و دیگر کشورهای بین قاره ای را به یکدیگر متصل می کند. هند، روسیه و ایران در کنار یکدیگر در حال تقویت کریدور حمل و نقل شمال به جنوب هستند و مسیر چندگانه جدید از سواحل غربی هندوستان به به سنپترزبورگ روسیه می رسد.
همچنین هند در حال پیگیری کردن سیاست اتصال نواحی مرکزی آسیا به یکدیگر است. پروژه جدیدی که در نظر دارد نواحی جنوب و جنوب شرق آسیا و بنادری چون بندر چابهار ایران و احتمالا بندر پایرا بنگلادش و ترینکوماله سریلانکا را به هم متصل کند.
درحالیکه ژاپن دهه ها است که از طریق ساخت خطوط ریل و مترو و بنادر پیشرو توسعه زیرساخت های اروپا و آسیا است، نخست وزیر ژاپن آبه و مدیر توسعه زیرساخت های ژاپن از اختصاص اعتباری 200 میلیارد دلاری برای بهره گیری از بازارهای نوظهور آسیا و افریقا خبر داده اند.
