برق آنها؛ برق ما

صنعت حمل و نقل آنلاین: بیش از ۴۲ سال است که به‌صورت منقطع در انگلستان زندگی می‌کنم. کشوری با ۶۵ میلیون نفر جمعیت. بسیاری از مصارف خانگی برقی است، مثل شوفاژ، آبگرمکن، لباسشویی، ظرفشویی، کامپیوترها، خودروهای برقی، ایرکاندیشن ادارات و کارخانه‌ها و البته روشنایی جاده‌ها و بزرگراه‌ها و…

ولی در تمامی این مدت فقط چهار بار شاهد قطعی برق بوده‌ام. آن هم زمانی که توفان و سیل بود و باد دکل‌ها را سرنگون کرد و سیل باعث شد برای ایمنی برق را قطع کنند. واقعا نمی‌فهمم چرا در ایران، برق اصلا قطع می‌شود. چرا مسئولان انرژی کشور اگر نمی‌توانند مدیریت کنند، کار را کامل به بخش خصوصی توانمند نمی‌سپارند؟ دولت ضعیف و ناتوان است. نمی‌تواند. مهم نیست، مطمئنم در ایران بخش خصوصی توانمند و سالم وجود دارد و می‌تواند با همان نیروی انسانی داخلی مشکل برق را حل کند. دولت برود نظارت کند و کوچک‌تر شود و کارهای تخصصی را به اهلش بسپارد. اینجا اخبار قطع برق باعث شده همه به ادعاهای ایران شک کنند که آیا واقعا کارهای هسته‌ای و موشکی و امثالهم صحت دارد!!!! یا فقط شعار توخالی است. می‌گویند کشوری که نمی‌تواند برقش را تامین کند، چگونه می‌تواند، در زمره قدرت‌های منطقه‌ای پا بگیرد. به هرحال، امیدوارم، بخش خصوصی و شایستگان وطن‌دوست بدون شائبه‌های سیاسی و محفلی و خویشاوندی و بدون تبعیض مصادر امور را به دست گیرند و موانع برداشته شوند.

دکتر علیرضا افتخاردادخواه

کارشناس برنامه‌ریزی حمل‌ و نقل