صنعت حمل و نقل آنلاین: با ورود به عصر مدرنیته، به اقتصاد و مثابه آن نیز براساس میزان سود و زیان توجه شد. از همین منظر، رشد و توسعه حملونقل ریلی به لحاظ کمی و کیفی هم قابل تفسیر است. به این معنی که اگر این نوع از حملونقل در جهان رشد بیشتری کرده است، دلیل اصلی آن همین تغییر نگاه با توجه به مزایای حملونقل ریلی نسبت به حملونقل جادهای و غیره بوده است. از مهمترین ارکان توسعه شبکه حملونقل ریلی کشور، نوسازی لکوموتیو است. در زمینه خرید لکوموتیو، هنوز هم مشکلاتی از قبیل تحریم ها، عدم امکان خرید نقدی لوکوموتیو برای شرکتهای مالک لکوموتیو و سخت شدن خرید لکوموتیو از طریق فاینانس خارجی و روزآمد نبودن سیستم بانکی ایران طبق استانداردهای جهانی وجود دارد. در طول سالهای اخیر، راهآهن جمهوری اسلامی ایران و شرکتهای مالک لکوموتیو با توجه به رشد حملونقل ریلی در کشورهای مختلف و مشاهده مزایای کارکردی استفاده از حملونقل ریلی در مقایسه با حملونقل جادهای، تلاش فراوانی در جهت رشد این صنعت کردهاند. اما همچنان مشکلاتی دست و پاگیر ازجمله قوانین تصویب شده معافیت از مالیات بر ارزش افزوده و مسائل لاینحل بیمه، سدی بر سر راه توسعه این بخش است. در این خصوص به گفتگو با ابراهیم پاشنا، مدیرعامل شرکت الوند نیرو نشستیم:
نخست ممنون خواهم شد مختصری از فعالیت های شرکت الوند نیرو را توضیح بفرمائید ؟
شرکت الوند نیرو دومین شرکت خصوصی است که در بخش لکوموتیو فعال میباشد. ما دارای 25 دستگاه لکوموتیو جی ام هستیم و بخشی از نیروی کشش راه آهن را تامین میکنیم. اگر بخواهم پیچیده نکنم، میتوان گفت که این شرکت لکوموتیوهای خود را به راه آهن اجاره میدهد.
سن لکوموتیوهای جی ام که مالک آن هستید، چند سال است؟ آیا این لکوموتیوها فرسوده شده اند؟ با چه مشکلاتی در رابطه با این لکوموتیوها مواجه هستید؟
این لوکوموتیوها مربوط به اواخر دهه 1980 میلادی می باشد و در نتیجه لکوموتیوهای فرسوده ای هستند. به همین دلیل برنامه تعمیرات اساسی این لکوموتیوها را از سال گذشته دربرنامه کاری خود قرار دادیم تا تعمیر اساسی روی آن ها انجام دهیم. در کنار این تعمیرات کارهای دیگری نیز روی لکوموتیوها انجام می دهیم، از جمله نصب سیستم و تبدیل سیستم خنک کننده از دو فن به سه فن. تا امروز 4 لکوموتیو را تعمیرات اساسی کردیم. در سال گذشته 4 لکوموتیو را تعمیرات اساسی انجام دادیم و امسال تعمیرات 6 لکوموتیو را در برنامه خود داریم که تا پایان سال از 25 لکوموتیو، 10 لکوموتیو تعمیرات اساسی خواهد شد. این تعمیرات شامل تمام بخش ها، از جمله موتور، ژنراتور اصلی و ژنراتور فرعی، کل سیم کشی ها، تراکشن موتورها، کمپرسورها و بازسازی مجموعه ماشین های الکتریکی می شود. سپس آهنگری، جوشکاری و رنگآمیزی بر روی بدنه لکوموتیو انجام می شود و در نهایت با نصب آرم جدید شرکت، وارد سیستم می شود.
لکوموتیوهای کارکرده جی ام از کدام کشور خریداری شده اند؟
اساساً لکوموتیوهای جی ام مربوط به شرکت جنرال موتورز امریکا میباشد، اما ما آنها را از کره جنوبی خریداری کرده ایم. در راه آهن کُره کار میکرده و از آنجا خریداری شده است. البته 10 لکوموتیو اول در شبکه راهآهن بوده و ما از البرز نیرو خریداری کرده ایم. هنگامی که الوند نیرو تاسیس شد، طی قرار دادی با البرز نیرو، 10 لکوموتیو روی خط خریداری شد و 16 لکوموتیو بعدی نیز به صورت مستقیم خریداری شد. یک لکوموتیو در سانحه از بین رفت و اکنون مالک 25 لکوموتیو هستیم.
با توجه به تعمیرات اساسی که بر روی لکوموتیوها انجام میدهید و لکوموتیوها فرسوده میباشند و با توجه به باری که درشبکه وجود دارد، آیا نیاز به خرید لکوموتیو نو میباشد؟
بله در برنامه ما خرید لکوموتیو در اولویت است و عقد قرارداد هم انجام شده است. حدود 10 روز گذشته با شرکت دالیان مذاکراتی داشتیم و قراردادی راامضاء کردیم که طی آن 4 دستگاه پروتوتایپ خریداری کنیم تا وارد شبکه شود و اگر از این قرارداد رضایت داشتیم، با مدل دالیان توسعه دهیم.
مدت زمان دریافت لکوموتیوها در قرارداد چقدر است ؟
مطابق قرارداد، 13 ماه زمان نیاز است تا فرایند ساخت صورت گیرد. البته ساخت این لکوموتیو ها سریعتر انجام میشود. اما به دلیل اینکه ما میخواهیم برخی از سیستمهای نصب شده، غربی باشد زمان طولانیتری نیاز است. از جمله سیستم ترمز لکوموتیوها که نیاز به زمان بیشتری دارد.
با توجه به شعار اقتصاد مقاومتی و ایجاد اشتغال در کشور، چرا ساخت لوکوموتیو در داخل انجام نمیشود و چرا به جای وارد کردن لکوموتیو، این تکنولوژی را به داخل نمیآوریم؟ در این خصوص با چه چالشهایی مواجه هستیم و عاملهای بازدارنده چه مواردی هستند؟
ما لکوموتیوهای ساخت داخل را داریم و شرکت مپنا در این زمینه مشغول فعالیت است و لکوموتیوهای شرکت زیمنس را مونتاژ کرده و تعدادی نیز تحویل راهآهن داده است. لکوموتیوهایی با عنوان map24 ساختهاند و بصورت آزمایشی کار میکنند اما هنوز به مرحله تولید انبوه نرسیده و وارد عقد قرارداد به طور جدی نشدهاند و مجوز ورود به شبکه را ندارند. اگر محدودیت قیمتی نداشته باشند، امکان ساخت وجود دارد. تکنولوژی ساخت در داخل وجود دارد. این تکنولوژی صرفاً در اختیار مپنا نیست و مجموعه این فن در داخل ایران بومی شده است.
صنعت ریلی کشور را با توجه به فعالیتهای شرکت خود در حوزه حمل و نقل ریلی چگونه ارزیابی میکنید؟
راهآهن سهم قابل قبولی در بار و مسافر ندارد. در سال گذشته، راهآهن 28 میلیارد تٌن کیلومتر بار حمل کرده است که نزدیک به 30 درصد از آن متعلق به بخش خصوصی میباشد و از این 30 % سهم شرکت ما 8 % در سال 95 بود و در سال 96 به 5/6 درصد تقلیل یافته که دلیل کاهش آن، خروج 4 دستگاه لکوموتیو برای انجام تعمیر اساسی بوده است. یکی از مشکلات، ناتوانی راهآهن در جذب بارهای خرد است و از سوی دیگر راهآهن با کمبود نیروی کشش رو به روست. از زمانیکه بحث خصوصی سازی بوده، تأمین لکوموتیو خیلی با موفقیت توأم نبوده و سرمایه گذاران وارد این بخش نشدهاند. با توجه به رشد و توسعه کل کشور، سال به سال میزان حمل و نقل بالا میرود. اگر بخواهیم سهم راهآهن عقب نماند، باید بتواند میزان حمل و نقل را افزایش دهد تا سهم خود را حفظ و یا رشد دهد. بهترین راه برای این مقصود این است که شرایط سرمایه گذاری را برای بخش خصوصی مهیا کند.
در رابطه با لوکوموتیوران، اکنون در دنیا طرح لکوموتیو بدون لوکوموتیوران مطرح میباشد اما ما همچنان مشکل لکوموتیوران داریم و از لوکوموتیورانهای بازنشسته دعوت به کار می شود. آیا در این خصوص با مشکلی مواجه نمی شوید؟ آیا لکوموتیوران در کشور به میزان کافی تربیت نمیشود؟
در این زمینه طبق قرار دادی که با راه آهن بسته ایم، تأمین لکوموتوران بر عهده ما می باشد. این در حالی است که فرآیند تربیت لکوموتیوران، حدود 5 سال زمان نیاز دارد تا به لکوموتیوران درجه 3 تبدیل شود و در این 5 سال هزینه میشود. با توجه به اینکه هر لوکوموتیو شبانه روز کار میکند، یعنی طبق قانون کار، در3 شیفت 8 ساعته، یعنی در24 ساعت، 3 لکوموتیوران نیاز است و برای 25 لکوموتیو حداقل 75 لکوموتیوران نیاز داریم. اگر مرخصیها و خروج از سیستم را به هر دلیلی در نظر بگیریم، حداقل 100 نفر نیرو نیاز است. تأمین هزینههای این 100 نفر نیرو، طی 5 سال آموزش و حقوق و دستمزد نسبتا سنگین است و به لحاظ مالی ایجاد محدودیت خواهد کرد. البته اکنون شرکتهای خصوصی در بخش تأمین لکوموتیوران وارد شدهاند اما گسترده نیست. برخی شرکتها لوکوموتیوران تربیت میکنند و برخی دیگر لکوموتیورانهای بازنشسته را دعوت به کار کرده اند. ما با شرکتی که دارای لکوموتیوران، اعم از جوان و بازنشسته است، بخشی از لکوموتیورانهایمان را که زیر 50% است، به بخش خصوصی داده ایم و بالای 50% لکوموتیورانهای راه آهن هستند.
آیا در رابطه با لکوموتیورانان بازنشسته، به علت خستگی آنان از کار و سن بالایشان با مشکلات روبه رو نمیشوید؟
ما مصوبهای داشتهایم که طبق آن خود راهآهن تمامی آنها را از نظر دید، شنوایی، سیستم اعصاب، قلب و عروق و غیره بررسی می کند و اگر صلاحیت داشته باشند ادامه کار میدهند و گواهینامه و گواهی سلامت پزشکی دریافت میکنند. البته ناگفته نماند که در مقابل مسن بودن این لکوموتیورانان که جنبه منفی این گروه است، جنبه مثبت هم دارند. مانند تخصص های فنی، تکنیکی، شناخت از نحوه کار موتور و مسائل الکتریکی لکوموتیو و تشخیص صداهای غیر عادی که ممکن است بیتوجهی به آنها خسارات بسیار جدی وارد کند.
دستآورد پنج نمایشگاه ریلی سالهای گذشته از نظر شما چگونه ارزیابی میشود و از ششمین نمایشگاه سال جاری چه انتظاری دارید؟
شرکت در نمایشگاه به لحاط بازاریابی در کار ما خیلی معنا ندارد و فقط راهآهن مشتری ما میباشد. اما با این وجود شرکت در نمایشگاه دستاوردهایی برای ما داشته است. آشنایی با شرکت های تأمین کننده قطعات و خدمات که جزو شرکای تجاری ما در حوزههای مختلف هستند از آن جمله است.
ما در سالهای گذشته با شرکتهای خوبی آشنا شدیم. شرکتهای نوپایی وارد میدان شدند و متوجه شدیم که کننده هستند و در رقابت توانستند وارد شوند که در کیفیت و قیمت تاثیرگذار بودند. در بخش الکتریکی، شرکتهایی وارد شدند که مشتری پایدار ما شدند. از نمایشگاه سال 97 نیز همین انتظار را داریم که با برخی از تواناییهای شرکتهای خارجی آشنا شویم. در رابطه با واردات و بازرگانی نیز ممکن است برخی از اینها منجر به عقد قرار داد شود. به عنوان مثال، سیستم میکروپروسسوری میباشد که در نمایشگاه با شرکت مربوطه آشنا شدیم.
با توجه به پرهزینه بودن خرید لکوموتیو و همچنان تعمیر و نگهداری آن، آیا تسهیلاتی در رابطه با این امر از سوی بانکها دریافت میکنید؟ آیا دولت در این زمینه پشتیبانی میکند؟
خیر، دولت عملا کمکی در این زمینه انجام نداده است. حتی قراردادهایی را که بستیم از صندوق توسعه ارزی به ما مبلغی داده نشده است و قراردادهایمان زمین گیر شد، زیرا تأمین ارز ناممکن بود. راهآهن تنها کمکی که کرده است، بحث تأیید شرکت نزد بانکها اعم از داخل و خارج بوده است. البته راهآهن سعی خود را کرده است. از جمله در مورد بحث تامین ارز که شرکت را به بانک عامل که بانک صنعت و معدن بود معرفی کرد، اما در نهایت مبلغی پشتیبانی نشد.
قوانین و مقررات در شرکتهای ریلی چه میزان تسهیل کننده و چه میزان دست و پاگیر در توسعه این صنعت بوده است؟
ما همچنان در رابطه با بیمه با مشکل روبرو هستیم. بنده به اساس قانونی که ذکرکرده 8/7 درصد از کل قرار داد، نه سود حاصله، باید به بیمه پرداخت شود، کاملا معترضم، زیرا این ماده قانونی مشکل دارد. ما در این شرایط آیا چه مقدار سودی خواهیم داشت که این مبلغ را از کل قرارداد به بیمه پرداخت کنیم؟ از جمله مشکلات دیگر، تأخیر در عقد قرارداد با راهآهن است. قرارداد ما با راهآهن همیشه با تأخیر چند ماهه بسته میشود و به دلیل فقدان قرارداد نمیتوانیم بیمه را در زمان تعیین شده رد کنیم. در نتیجه، بیمه به علت این تأخیر، جریمههایی را تحمیل میکند.
از سوی دیگر، قانونی تصویب شده مبنی بر معافیت حمل و نقل ریلی از پرداخت مالیات ارزش افزوده که مشکل بزرگی را برای ما ایجاد کرده است. راهآهن با این قانون می گوید که از مالیات معاف است و به شرکتها اجازه نمیدهد که 9 درصد خود را بنویسند. اما تأمین کنندههای شرکتهای ریلی، این 9 درصد را در فاکتورهای خود منظور میکنند. این قانون دست و پاگیر، زیان بسیاری برای شرکتها به همراه دارد. صنعت ریلی از 3 بخش عمده تشکیل میشود: زیرساخت، نیروی کشش و واگن که وقتی این 3 مورد حذف شود حمل و نقل ریلی معنا ندارد. مجلس محترم قطعاً بدنبال ایجاد تسهیلاتی برای بخش ریلی بوده لکن این مصوبه موجب تشدید مشکلات و بار مالی برای شرکتهای خصوصی حمل و نقل ریلی شده است .
بدین ترتیب، علاوه بر اینکه مشکلات بیمه شرکتهای بخش خصوصی حل نشد، مشکل مالیات بر ارزش افزوده نیز از امسال اضافه شد. توسعه بدون در نظر گرفتن بخش خصوصی بی معنی است .
صنعت حمل و نقل ریلی را در توسعه پایدار چه میزان موثر میدانید؟
حمل و نقل، نقش رگها را در بدن دارد. یکی از ارکان توسعه، ارتباطات است و یکی از شکلهای ارتباطات، حمل و نقل است و یکی از شکلهای حمل و نقل، حمل و نقل ریلی می باشد که این حمل و نقل می تواند کلان باشد همانند حمل و نقل ریلی ایران که پایه اش بار میباشد نه مسافر.
کشور ما کشوری پهناور است و در کشورهای پهناور، حمل و نقل ریلی نقش موثری در توسعه دارند.