منبع: کتاب سفارشات خارجی – از انتشارات ماهنامه صنعت حمل و نقل تالیف اکبر بوالحسنی
صنعت حمل و نقل آنلاین: تائیدیه خرید اعلامی است از سوی خریدار به فروشنده مبنی بر قبوله پیشنهاد قبل از پرداخت وجه کالا و یا گشایش اعتبار اسنادی «دستور تایید مطرح می شود که فروشنده کالاتی را موجود دارد و از طرفی غیر از خریدار است مشتریان دیگری نیز دارد و یا اینکه قیمت کالا در حال افزایش است و می خوام قطعی تکلیف پیشنهاد و قیمت را از جانب خریدار بداند با این توصیف که می دان تشریفات مجوز واردات از جانب خریدار طولانی است و یا جهت گشایش اعتبار زمان زیادی به طول خواهد انجامید.
دستور تایید» همواره از سوی خریدار به فروشنده منعکس می گردد و باید که اعتماد بالائی بین خریدار و فروشنده وجود داشته باشد بویژه از سوی فروشنده است به خریدار در مباحث قبل توضیح داده شد گشایش اعتبار به منزله قبول خریدار تلقی می گردد و تا قبل از این مرحله نمی توان قائل به قراردادی میان خریدار و فروشنده بود اینک این پرسش مطرح است که چنانچه خریدار به وجه ملزمی قبول خود را از طریق «دستور تایید» و قبل از گشایش اعتبار به فروشنده اعلان نماید آیا می توان قائل به «قبول» بود، با اینکه اعتبار اسنادی گشایش نگردیده است؟
در پاسخ به پرسش فوق باید توجه داشت همواره قبول از طریق گشایش اعتبار اعلام نمی گردد و در واقع گشایش اعتبار نوعی قبول تلقی می گردد لكن معنای آن این نیست که اعلام قبول به روش های دیگر مردود است و قبول منحصر در گشایش اعتبار است. بلکه گشایش اعتبار از انواع قبول تلقی می شود حال اگر خریدار و فروشنده قبل از این مرحله به وجه ملزمی متعهد گردیده اند گشایش اعتبار به منزله تعهد پرداخت وجه کالا است و قبول قبل از این مرحله به وجه ملزمی متعهد گردیده اند گشایش اعتبار به منزله تعهد پرداخت وجه کالاست و قبول قبل از این مرحله اعلام گردیده است. نقش گشایش اعتبار و مباحث قبل در مواردی است د قبل از آن به نحو ملزمی توافق حاصل نشده باشد. چنانچه خریدار و فروشنده قبل از گشایش اعتبار قرارداد منعقد نموده باشند به طریق اولی نیاز به اعلام قبول به رو اعتبار اسنادی نخواهد بود و مورد تایید خرید نیز این گونه خواهد بنابراین چنانچه خریدار به وجه ملزمی مانند دستور تایید اعلام قبول کرده قرارداد قبل از گشایش اعتبار منعقد گردیده است و تئوری مبنی بر گشایش اعتبار به منزله قبول منتفی خواهد بود. |
باید توجه داشت دستور تایید گرچه مشکلاتی برای خریدار دارد لکن بیشترین خطر متوجه فروشنده خواهد بود زیرا وی مطمئن نیست که خریدار قادر به پرداخت وجه کالا، گشایش اعتبار خواهد بود یا خیر، مگر آنکه اعتماد فراوانی به خریدار داشته باشد. تائید خرید در مقام اثبات دعوی در محاکم و یا داوری بسیار موثر است لكن در نظام بانکی هیچگونه اثری ندارد. بدین معنی که فروشنده نمی تواند به استناد تایید خرید از بانک مطالبه وجه کالا را نماید بلکه وی باید به این استناد به خریدار و یا محکمه و یا داوری مراجعه نماید. بنابر این دامنه مبحث قراردادها بسیار وسیع تر از دامنه مبحث روشهای پرداخت به طریق اعتبارات اسنادی و … می باشد. .
