اپیدمی تخلفات ساخت¬وساز در سایه قانون فروشی

رییس جامعه مهندسان شهرسازی ایران در گفتگو با “صنعت حمل ونقل” تاکید کرد:

با شروع به کار دوره پنجم شورای شهر پایتخت به نوعی شاهد تحولات گسترده­ای به لحاظ سیاست گزاری در حوزه های مختلف شهرسازی بودیم. در واقع با پیروز شدن کاندیدهایی که در لیست امید انتخابات شورای شهر تهران حضور داشتند به لحاظ سیاسی اعضای اصولگرای شورای چهارم شهر تهران جای خود را به اصلاح طلبان تازه نفس درشورای شهر پنجم دادند. با آغاز به کار شورای شهر پنجم تهران، ری وتجریش و با انتخاب محسن هاشمی رفسنجانی از سوی اعضای شورا به عنوان ریاست شورای شهر پنجم پایتخت به نوعی تغییر شهردار تهران کلید خورد به طوری که پس از 12 سال حضور محمدباقر قالیباف در ساختمان خیابان بهشت، کلید شهر تهران به محمدعلی نجفی وزیر اسبق آموزش و پرورش سپرده شد. آغاز به کار شهردار جدید تهران در مدت کمی که از آن می­گذرد موجب شد تا با علی نوذرپور ریاست جامعه مهندسان شهرسازی ایران و معاون سابق سازمان شهرداری­ها و دهیاری های وزارت کشور درباره شرایط کنونی تهران درحوزه شهرسازی گفتگو کنیم تا از نظرات وی به عنوان یک کارشناس برجسته حوزه شهری مطلع شویم.  

با توجه به تخصصی که در حوزه شهرسازی دارید آیا به نظر شما طرحهای جامع و تفصیلی شهر تهران که سابقه تصویب آن به قبل از انقلاب برمی­گردد و برنامه های توسعه­ای 5 ساله پایتخت به درستی اجرا شده­اند؟

شهرها براساس سندهایی همچون طرح­های جامع و تفصیلی شهری و همچنین برنامه­های توسعه 5 ساله مدیریت می­شوند که تهران از این قاعده مستثنی نیست. برنامه توسعه 5 ساله تا سال 1379 بیشتر برمبنای تخصیص بودجه­های یکساله بود اما شهرداری­های کل کشور بر اساس بودجه­های روزمره مبتنی بر برنامه 5 ساله عمل می­کنند. در واقع برنامه­های 5 ساله از دل طرح جامع شهری در می­آید و همه حوزه­های مختلف شهری از قبیل خدمات، حمل و نقل، حوزه درآمدی و مالی، اجتماعی و فرهنگی را در بر می­گیرد و به عبارتی ماموریت­های شهرداری­ها را هم می­توان در این برنامه 5 ساله دید. در قانون عمران، نوسازی و اصلاحات شهری مصوب سال 1347 آمده است شهرداری­ها برای احیای بافت­های فرسوده عوارضی به نام عوارض نوسازی از مردم دریافت کنند و از این عوارض نوسازی برای نو کردن بافت­های فرسوده شهری استفاده کنند. هر چند این قانون اصل 4 ترومن تصویب شده بود به طوری که پیش از وقوع انقلاب بر اساس پیش­بینی آمریکایی­ها، شهرهای ایران بعد از اصلاحات ارضی با جمعیت فراوان روبرو خواهند شد بنابراین روستاها و شهرها به منظور پذیرایی از این جمعیت مهاجر باید نوسازی شوند. در واقع قانون عمران نوسازی و اصلاحات شهری بر اساس همین تفکر آمریکایی­ها نوشته شد و به تصویب نمایندگان مجلس شورای ملی رسید. در برنامه 5 ساله توسعه شهرها که مشمول ماده 2 قانون عمران نوسازی و اصلاحات شهری هستند یعنی از شهروندان خود عوارض می­گیرند، باید بر اساس طرح جامع شهر، عمران نوسازی و اصلاحات شهری داشته باشند و اگر  طرح جامع  نداشتند با راهنمایی وزارت کشور نسبت به شناخت نیازهای خود و برطرف کردن آنها اقدام کنند.

ادامه مطلب را می توانید در شماره 358 ماهنامه مطالعه کنید .