منبع: کتاب سفارشات خارجی – از انتشارات ماهنامه صنعت حمل و نقل تالیف اکبر بوالحسنی
صنعت حمل و نقل آنلاین: قبول، موافقت بدون قید و شرط با محتوای پیشنهاد است.
قبول لازم نیست کتبی باشد. بلکه رفتارهایی که نشانگر رضایت و توان مخاطب با شرائط پیشنهاد باشد، در عرف تجارت بین الملل قبول تلقی می گردد.
ماده ۱۸ کنوانسیون مقرر می دارد: اظهار یا رفتار دیگر از سوی پیشنهاد گیرنده حاکی از موافقت به ایجاب یک قبول محسوب می شود.
چنانچه قبول مشروط باشد و یا ظرف مهلت تعیین شده اعلام نگردد مؤثر نخواهد بود. همچنین قبول مؤثر نخواهد بود مگر آنکه به پیشنهاد دهنده اعلام گردد و تا زمان عدم اعلام قبول پیشنهاد دهنده می تواند پیشنهاد خود را پس بگیرد.
ماده ۲۲ کنوانسیون فوق نیز مقرر می دارد: قبول می تواند پس گرفته شود اگر در همان زمان که قبول قابل اجراست و یا قبل از آن به پیشنهاددهنده واصل گردد.
رفتاری مانند گشایش اعتبار اسنادی و یا قبولی بروات که منشأ پرداخت وجه کالاست به معنای قبول تلقی می شود و لازم نیست که صراحتا برای پیشنهاد دهنده اطلاعیه جداگانه ای فرستاده شود. مگر اینکه طرفین بخواهند قبل از گشایش اعتبار قراردادی منعقد نمایند.
مذاکرات جهت قبولی، قبول تلقی نمی گردد. مانند بازدید از کارخانه فروشنده و یا بحث در مورد نحوه پرداخت وجه کالا.
