![butanerun-[-banner-]-100-x-900](https://iran-transportation.com/wp-content/uploads/2023/04/butanerun-banner-100-x-900.gif "butanerun-[-banner-]-100-x-900")
تحلیل اجمالی از عملکرد ساختار حمل و نقل جاده‌ای کشور در چند دهه اخير و اثرات آن در تشکیل سرمایه و نوسازی ناوگان جاده‌ای
بهروز غروی، کارشناس حمل و نقل
اصولا موضوع نوسازی ناوگان جاده‌ای اعم از بار یا مسافر از دو مقوله یا حوزه کاملا متفاوت و مهم برخوردار است. اول موضوع صنعت خودروسازی کشور و امکان تولید وسائل نقلیه با کیفیت و استاندارد مناسب و مورد نیاز بخش حمل و نقل جاده‌ای و دوم موضوع تشکیل سرمایه لازم و وجود انگیزه جهت سرمایه‌گذاری و خرید خودرو توسط بخش حمل و نقل جاده‌ای است.
البته تاکید این گزارش اولا مربوط به نوسازی ناوگان باربری است زیرا ناوگان مسافربری نسبت به باربری از حجم و نعداد بسیار کمتری برخوردار بوده و در نتیجه نوسازی ناوگان مسافری در طول چند سال گذشته از توفیق بیشتری نسبت به باربری برخوردار بوده، ثانیا موضوع مورد نظر در این گزارش علیرغم اهمیت بحث صنعت خودروسازی و مشکلات جدی که امروزه با توجه به مشکلات اقتصادی کشور با آن مواجه است، منحصرا معطوف به بخش حمل و نقل و تحلیل برخی ابعاد مختلف مشکلات بخش در نوسازی ناوگان باربری است.
مقدمه
در طول دو دهه اخیر، عدم وجود چشم انداز و برنامه منسجم استراتژيک و به تبع آن فقدان مديريت استراتژيک در کنار عملكرد ساختارهاي معيوب در فعاليت حمل ونقل جاده‌اي بار، موجب كاهش جدي كارایی اقتصادی، از ميان رفتن توجيه اقتصادي در توليد خدمات حمل و نقل وکاهش شديد انگيزه سرمايه‌گذاري و تشکيل سرمايه در اين زيربخش مهم و زيربنایی کشور شده ضمن آنکه روابط و مناسبات نامطلوبي نيز در سازماندهي و ساختار تشكيلاتي اين فعاليت (اعم از بخش هاي دولتي و خصوصي) بوجود آورده است، که علاوه بر اثرات آن در عدم تمایل به سرمایه گذاری به ویژه در امر نوسازی ناوگان توسط بخش غیردولتی، برخي از دیگر نتايج مهم آن نیز اجمالأ بشرح زير است:
ادامه این نوشتار را می توانید در شماره ۳۷۰ ماهنامه صنعت حمل و نقل مطالعه کنید.
