تاثیر ویروس کرونا بر زنجیره تامین جهانی

برگرفته از:

Harvard Business Review

ترجمه و تخلیص:  هانیه قارداشی – دانش‌آموخته اقتصاد دانشگاه تهران

صنعت حمل و نقل آنلاین: تعداد گزارش‌های روزانه مبتنی بر تاثیر بروز پدیده ویروسی کرونا بر زنجیره تامین و فرآیندهای تولیدی در حال افزایش است. در حالی‌که به نظر می‌رسد این بحران در میانه ماه مارس به اوج خود خواهد رسید و هزاران خط تولیدی و مونتاژ را به اجبار در شرکت‌های بین‌المللی به‌صورت موقت به تعطیلی خواهد کشاند!

برای مثال، دو شرکت خودروسازی Hyundai و Fiat  تعدادی از خط‌های تولیدی خود را به دلیل کمبود قطعات مورد نیاز متوقف کردند. همچنین شرکت Apple اعلام کرده است که بخشی از درآمد پیش‌بینی شده به واسطه افت شدید تقاضا در کشور چین محقق نخواهد شد.

فعالیت کارخانه‌های چین در ماه‌های گذشته کاهش پیدا کرده است و به نظر می‌رسد این رکود در ماه‌های آتی ادامه داشته باشد، بنابراین شرکت‌هایی که برای تامین قطعات و مواد اولیه تولیدات خود وابستگی شدیدی به چین داشته‌اند به شدت آسیب‌پذیر خواهند بود. این موضوع همچنین فعالیت‌های بنادر چین را با مشکل روبه‌رو کرده است و حجم فعالیت آن‌ها را تا 20درصد کاهش داده است.

بسیاری از تحلیل‌ها، عواقب این اپیدمی را با تاثیر ناچیزی که اپیدمی سارس در سال‌های 2003-2002 بر بازارهای مالی جهانی داشت، مقایسه می‌کنند. در حالی‌که اهمیت چین در اکوسیستم اقتصاد جهانی در طول 18 سال گذشته به‌طرز قابل‌توجهی افزایش یافته است و در این مدت حجم تجارت چین با سایر کشورهای جهان 2 برابر بیشتر شده و امروزه تعداد بیشتری از صنایع تولیدی به محصولات چین وابستگی نسبتاً شدیدی دارند. همچنین با توجه به تلاش دولت چین برای قرنطینه کردن تقریباً نیمی از جمعیت خود و تاثیرات منفی این موضوع بر فعالیت‌های تولیدی و همچنین حمل‌ونقل در این کشور، می‌توان نتیجه گرفت که تاثیر کرونا به مراتب بیشتر از سارس خواهد بود.

فشارهای موجود در ارتباط با کاهش هزینه تولید، انگیزه اصلی شرکت‌هایی بوده که بخشی از فرآیند تولیدات خود را برون‌سپاری کرده‌اند و اختلالات این‌چنینی در زنجیره تامین می‌تواند در نهایت منجر به کمبود قطعات مورد نیاز برای تولید محصول نهایی شود. همچنین به نظر می‌رسد درصد قابل‌توجهی از شرکت‌های بین‌المللی تخمین درستی از ریسکی که این بحران به آن‌ها تحمیل می‌کند، ندارند چرا که آن‌ها اطلاع کامل و دقیقی از محل تولید محصولاتی که به‌صورت واسطه‌ای خریداری می‌کرده‌اند، ندارند.

با توجه به تجربه موجود در زمینه اپیدمی سارس (2003-2002)، فوران آتشفشان (2010)، زلزله و سونامی ژاپن (2011) و سیل در تایلند (2011)، شرکت‌ها میزان ذخیره انبار خود را افزایش داده‌اند، اما همچنان به‌طور متوسط این مقدار به اندازه مصرف 15 الی 30 روز آن‌ها است و در نهایت ممکن است گروهی از شرکت‌ها به دلیل تعطیلات سال نو چینی، محصولات را برای 7 روز بیشتر ذخیره کرده باشند.

بنابراین بسته به نوع استراتژی زنجیره تامین هر شرکت، این میزان ذخیره انبار به آن‌ها این امکان را می‌دهد که با فرض ثابت بودن عرضه، برای مدت زمانی بین 2 تا 5 هفته تقاضای موجود را پوشش دهند.

در مجموع به نظر می‌رسد که در هفته‌های پیش رو دامنه اثرات مخرب این اپیدمی بر تولیدات جهانی آشکار شده و تا مدتی نیز ادامه خواهد یافت… .