افق روشن، پیش روی سازمان های نظام مهندسی ساختمان

صنعت حمل و نقل آنلاین: سازمان نظام مهندسی ساختمان مانند بسیاری از تشکل­های تخصصی دیگر برای سازماندهی به کیفیت ارایه خدمات طراح، اجرا و نظارت توسط مهندسان در حوزه ابنیه و ساختمان یک ضرورت بوده است که به دلیل وقوع جنگ تحمیلی تشکیل آن با تاخیر انجام شد. این تشکیلات برای سازماندهی مهندسان در ارتقای حرفه­ای، روزآمدی خدمات و توسعه فناوری ساختمان در کنار توسعه پایدار و حفظ محیط وظایف مهم و اساسی را دنبال می­کند که مهم­ترین آن حفظ و توسعه سرمایه انسانی و اجتماعی متخصص در کشور، نگهداشت و بسط منطقی سرمایه منابع ملی در محیط و معادن و توسعه صنعت کشور است.

مهم­ترین روندی که سازمان نظام مهندسی ساختمان طی٢۰ سال گذشته دنبال کرده انتظام بخشی به ساخت و ساز و تعیین قوانین و مقررات روزآمد برای استحکام و افزایش عمر ساختمان­ها بوده است. در این سال­ها زیرساخت­های خوبی برای جلوگیری از تخریب­های سوداگرانه فراهم شده و در سال­های جاری با اتکا به آن زیرساخت­ها می­توان با این پدیده مخرب محیط و سرمایه ملی مبارزه کرد.

مساله دیگر در اعتماد بخشی به جامعه برای برخورداری از ساختمان­های ایمن بوده که در سال­های گذشته توانسته نتایج مطلوب­تری نسبت به گذشته برای جامعه مهندسان ساختمان به همراه آورد و دخالت عوامل فاقد صلاحیت را کمرنگ­تر کند که البته هنوز تا مرز مورد انتظار و قابل قبول فاصله زیادی وجود دارد.

نظام مهندسی اصولا برای کمک به بهداشت محیط و منطقی کردن هزینه کرد سرمایه­ها تاسیس و فعالیت می­کند. حفظ محیط و توسعه پایدار یک سیاست دایمی برای تمامی نسل هاست که متاسفانه ورود بی­ضابطه تکنولوژی به زندگی انسان تخریب­های فراوان و گاه جبران­ناپذیری را رقم زده است.

سرمایه ­های ملی نیز در سوداگری ساختمان و با ساخت بناهای بی­کیفیت، اتلاف شده و به هدررفت آن انجامیده است. افزایش عمر ساختمان با اعمال قوانین و مقررات ساختمانی اثر مستقیم بر بهبود سرمایه­گذاری خواهد داشت.

مهم­ترین وظایف معطل شده در نظام مهندسی ساختمان را باید در دو بخش عنوان کرد؛ اول توسعه آموزش و دوم حراست از حرفه مهندسی ساختمان.

در سال­های گذشته نظام مهندسی ساختمان به دلیل غفلت از این دو موضوع، آسیب دیده است و در برهه­هایی وجهه و اعتبار خود را به حراج گذاشته است. باید بدانیم که نظام اجرایی سرمایه­گذاری در ساختمان باید به طور کامل به مهندسان معطوف باشد تا بتوان از اشتغال مهندسان حمایت کرد. همچنین خواسته­های دانشی نظام مهندسی با نظام آموزشی کشور مطابقت ندارد و باید این موضوع به صورت ریشه­ای حل شود.

با این وجود، افق پیش روی نظام مهندسی به دلیل اتکا به بدنه عظیم مهندسان کشور روشن خواهد بود به شرطی که سیاستمداران به این بدنه اعتماد کنند و در تعامل سازنده میان نهادها و نظام مهندسی، کیفیت توسعه ساختمانی مورد توجه قرار گیرد.